Όταν οι κάτοικοι του Παλαιοζωγλοπίου μετοίκησαν οργανωμένα πια στο Ζωγλόπι (σημερινή Ραχούλα), προτίμησαν να εγκατασταθούν στο σημείο που σήμερα αποτελεί το "κέντρο" του οικισμού, εκεί όπου βρίσκεται η κεντρική πλατεία και το σχολείο. Η τοπική παράδοση αναφέρει ότι στο σημείο που αργότερα χτίστηκε το σχολείο υπήρχε μιά μεγάλη καλλιεργήσιμη έκταση, σημαντικά ευφορότερη από τις γύρω, για αυτό και οι νέοι Ζωγλοπίτες επέλεξαν να εγκατασταθούν γύρω της.
Σιγά σιγά οι προύχοντες έχτιζαν κατοικίες απομακρυνόμενοι από το "μεγάλο χωράφι", με αποτέλεσμα να επεκτείνεται και ο οικισμός ακτινωτά γύρω από το αρχικό κέντρο. Όπως ήταν φυσικό με την αύξηση του πληθυσμού, μικρότερες και μεγαλύτερες κατοικίες χτίζονταν γύρω από τα παλιά αρχοντικά και τα μεγάλα τους αγροκτήματα.
Σε άγνωστη στο χρόνο στιγμή άρχισε να κατοικείται ακόμη ένας μεταγενέστερος πυρήνας στην Ραχούλα, η περιοχή της Καμάρας στα Νότιοδυτικά. Επρόκειτο για έναν μικρό οικισμό, μη αυτόνομο σε πολλά επίπεδα, με αποτέλεσμα ο πολεοδομικός ιστός να επεκτείνεται στη συνέχεια προς τη Ραχούλα (περισσότερο οργανωμένη οικιστικά περιοχή την εποχή εκείνη) αντί να ακολουθήσει αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή, προς τα ορεινά. Σήμερα ο οικισμός έχει επεκταθεί τόσο ώστε η Καμάρα να αποτελεί πλέον μια από τις επιμέρους οικιστικές ενότητες της Ραχούλας.