Το κτήριο βρίσκεται στην περιοχή της Καμάρας. Είναι χτισμένο σε έδαφος με έντονη κλίση με αποτέλεσμα από τη στάθμη του δρόμου να είναι ορατό μόνο το ανώτερο επίπεδο, το οποίο έχει χρήση κατοικίας. Το κατώτερο επίπεδο διακρίνεται στην Δυτική όψη, έχει βοηθητική χρήση και πιθανότατα το χρησιμοποιούσαν για το στάβλισμα των ζώων και ως αποθήκη.
Πρόκειται για πλατυμέτωπο κτήριο με διαστάσεις κάτοψης περίπου 9.5x5.5 μέτρα.Και στα δύο επίπεδα η είσοδος εντοπίζεται στην Βόρεια όψη.
Εσωτερικά η κατοικία αποτελείται από ένα προθάλαμο με τον οποίο συνδέονται δύο επιμήκη δωμάτια (καθημερινό στην Ανατολική πλευρά και υπνοδωμάτιο στην Δυτική) εκατέρωθεν του άξονα της εισόδου και μία κουζίνα κεντρικά. Στον χώρο του υπνοδωματίου συναντά κανείς τζάκι και στο χώρο της κουζίνας εστία για την παρασκευή του φαγητού. Στη Βόρεια όψη σε άμεση σχέση με την είσοδο υπάρχει μεγάλος εξώστης διαστάσεων 6x1.5 μέτρων.
Ο Βόρειος και ο Ανατολικός τοίχος του κτηρίου είναι κατασκευασμένοι από ωμόπλινθους επιχρισμένους με ασβέστη, ενώ ο Νότιος και Δυτικός από λίθους. Σε όλο το κτήριο εντοπίζονται ξυλοδεσιές σε καθ' ύψος απόσταση περίπου 80 εκατοστών. Οι εσωτερικοί τοίχοι είναι κατασκευασμένοι με την τεχνική του «τσατμά», με άχυρα και ασβεστοκονίαμα.
Το πάτωμα της κατοικίας είναι ξύλινο. Ο εξώστης στην σημερινή του μορφή είναι κατασκευασμένος από σκυρόδεμα με κυλινδρικά υποστυλώματα από το ίδιο υλικό που ξεκινούν από την κάτω παρειά της πλάκας ως το επίπεδο του εδάφους.
Η στέγη είναι τετράρριχτη με δύο κορυφές, ξύλινη, με κεραμίδια γαλλικού τύπου. Εσωτερικά καλύπτεται με ινοσανίδες στα δωμάτια και ξύλινες σανίδες στον προθάλαμο και την κουζίνα. Ο εξώστης καλύπτεται με στέγαστρο από λαμαρίνα που αποτελείται από ξύλινα δοκάρια συνδεδεμένα με την τοιχοποιία του κτηρίου και μεταλλικά υποστυλώματα.
Το κτήριο παρότι είναι εγκαταλελειμμένο, σε γενικές γραμμές, διατηρείται σε καλή κατάσταση. Μεταγενέστερες προσθήκες φαίνεται να αποτελούν ο εξώστης και η στέγη.