Η οικία βρίσκεται στο νοτιοδυτικό μέρος του οικισμού και εδράζεται πάνω σε έδαφος με έντονη κατηφορική κλίση προς τα νοτιοανατολικά. Η συγκεκριμένη οικία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί αποτελεί μία εξαίρεση της επικρατούσας τυπολογίας της αγροτικής κατοικίας.
Συγκεκριμένα, η κάτοψή της αποτελεί ένα Γ, το οποίο στρέφεται προς τα νοτιοανατολικά. Λόγω της έντονης κλίσης του εδάφους, το ένα σκέλος του Γ(αυτό με το νότιο προσανατολισμό) χωρίζεται σε ανώι και κατώι, ενώ το άλλο(αυτό με τον ανατολικό προσανατολισμό) αποτελείται μόνο από ανώι. Το γεγονός αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το κατώι του σπιτιού να είναι πολύ μικρότερο από το ανώι, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τις ανάγκες της αγροτικής κατοικίας. Ουσιαστικά το κατώι αποτελείται από ένα μόνο δωμάτιο, το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται ως αποθήκη.
Στον χώρο της ορθής γωνίας είναι κτισμένη μεγάλη αυλή, στο επίπεδο του ανωγιού, μέσω της οποίας γίνεται και η πρόσβαση στο ανώι.
Πρόκειται για ένα πολύ παλιό κτίσμα, το οποίο, σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες, έχει υποστή αρκετές αλλαγές κατά καιρούς. Για τις οικοδομικές του φάσεις, το μόνο που γνωρίζουμε σίγουρα είναι ότι το WC, το οποίο βρίσκεται στη νότια άκρη του Γ, αποτελεί πολύ πρόσφατη προσθήκη και είναι κτισμένο από τούβλα και όχι με τον παραδοσιακό σχιστόλιθο. Επίσης, πρόσφατη είναι και η προσθήκη του λοξού κεραμοσκέπαστου στεγάστρου στην ανατολική όψη.
Σχετικά με το δομικό σύστημα, το κατώι στεγάζεται με μουντλούμια με το σύστημα της εκφοράς, ενώ το ανώι στεγάζεται με δοκούς από κορμούς κυπαρισσιού και χώμα που διαμορφώνει το δώμα. Εκτός από την προσθήκη του WC, χρησιμοποιείται φέρουσα τοιχοποιία από τον τοπικό σχιστόλιθο.