Ανάπτυγμα Α

Για να γίνει πιο κατανοητός ο τρόπος σύνθεσης των κτισµάτων και των ελεύθερων χώρων για τη δηµιουργία συνόλων, επιλέγονται οι χαράξεις των διαδροµών Α και Β, όπως αυτές απεικονίζονται στη συνέχεια, µε τη µορφή αναπτυγµάτων. 

Διανύοντας λοιπόν την διαδροµή Α, από νότο προς βορρά (ανάπτυγµα Α) και κατά την δεξιά πλευρά της οδού, αναπτύσσονται σε έδαφος ήπιας κλίσης τα κτίσµατα που απαρτίζουν την οικιστική ενότητα 1 και στην συνέχεια της πορείας, µετά από ένα χωρικό κενό, εκείνα της ενότητας 2. Πιο συγκεκριµένα, στο ανάπτυγµα Α παρατηρείται η διάταξη υπό γωνία των κτισµάτων (Αα1, Αα2) της ενότητας 1 και οι “τυφλές” αλλά και συνάµα βυθισµένες στο έδαφος όψεις τους. Όπως προαναφέρθηκε, τα τέσσερα αυτά κτίρια δεν έχουν “στρέψει” την πλάτη τους στο δρόµο, αλλά είχαν τις κύριες όψεις τους και τις εισόδους τους νοτιοανατολικά, από όπου περνούσε παλαιότερα ένας δρόµος, ο οποίος σήµερα δεν σώζεται.

Στη συνέχεια της διαδροµ  ής προς βορρά συναντάται ένα κτίριο (Αα3) το οποίο και αυτό, όπως και τα προηγούµενα, είναι βυθισµένο στην βορειοδυτική του πλευρά και το οποίο είχε εµπορική χρήση. Εδώ, παρ’ ότι το κτίσµα είναι στραµµένο προς τον κάµπο, η εµπορική του χρήση καθώς και η θέση του στην οικιστική ενότητα 2 (κεντρική πλατεία), του υπαγορεύει µια ανοικτή όψη µε ιδιαιτέρως φροντισµένη αρχιτεκτονική ανοιγµάτων. Ακολουθούν στο ανάπτυγµα, ένα κενό που προκύπτει από τη διασταύρωση του δρόµου µε έναν εγκάρσιο, που οδηγούσε στη Βυτίνα, το µνηµείο των αγωνιστών του 1821 και 1940, ένα δεύτερο κενό που αντιστοιχεί στο εγκάρσιο στο δρόµο µονοπάτι, το οποίο κατέβαινε προς τον κάµπο (και συνδέονταν παρακάτω µε τον δρόµο προς τη Βυτίνα) και τέλος, το διαµορφωµένο πλάτωµα, στο οποίο ανήκει ο περίβολος του ναού του Αγ. Γεωργίου. Το σηµείο αυτό, όπου υπάρχουν το µικρό καµπαναριό του ναού και τρεις µεγάλοι πλάτανοι, αποτελεί σήµερα την πλατεία του οικισµού, απ’ όπου µπορεί να απολαύσει κανείς τη θέα του κάµπου και του όρους Μαίναλου.