Οικιστική ενότητα 4

α αναγνωριζόµενη οικιστική ενότητα (4), τα δεδοµένα και οι παράγοντες δηµιουργίας αυτής δεν είναι τόσο ξεκάθαροι. Το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής είναι η εσωτερική, δηµόσιου χαρακτήρα αυλή, η οποία αποτελεί και κόµβο µεταξύ του ερχόµενου από τον βορρά δρόµου και του µονοπατιού από τα δυτικά.

Η πρώτη υπόθεση που θα έκανε κανείς επί αυτής είναι ο λειτουργικός της χαρακτήρας αφού δηµιουργεί το απαραίτητο πλάτωµα για την είσοδο στο ισόγειο του κτίσµατος (2) και στο ισόγειο και όροφο του κτίσµατος (4). Θα περίµενε κανείς αντίστοιχα και το κτίσµα (3) - το οποίο αποτελούσε το τυροκοµείο του χωριού - να στρέφεται προς αυτήν και να την εκµεταλλεύεται ανάλογα, κάτι το οποίο όµως δεν συµβαίνει αφού αυτό φέρει την είσοδο του από την βόρεια όψη του. Άρα θα µπορούσαµε να πούµε ότι η “αυλή” αυτή έχει αφεθεί από τους ιδιοκτήτες των δύο αυτών κτισµάτων όπου πιθανά να είναι και µεταγενέστερης κατασκευής από το (3), κάτι το οποίο οδηγούµαστε να σκεφτούµε από την διάταξη µεταξύ του (3) και του (4) όπου ο τελευταίος µε την ανέγερση του “κλείνει” την θέα ενός νότιου ανοίγµατος του πρώτου αλλά ταυτόχρονα φροντίζει να µην συµβεί το ίδιο και στα αντίστοιχα βορινά δικά του. Η αιτία αυτής της στένωσης δεν είναι ξεκάθαρη και δεν εµφανίζεται άλλη αντίστοιχη πουθενά στο χωριό αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι δεν πρόκειται για κτίσµατα της ίδιας οικογενείας, κάτι το οποίο ίσως να την αιτιολογούσε. Γενικά, δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος συνδετικός κρίκος, κοινωνικός ή λειτουργικός, µεταξύ των κτισµάτων αυτής της ενότητας, πέραν της συγγένειας που ιδιοκτήτες των κτισµάτων (1) και (2) έχουν, αλλά αυτό δεν επαρκεί για την συνολική θεώρηση της “γειτονιάς”.