Κατάσταση Διατήρησης

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ

Στις παραπάνω εικόνες δίνεται η μεταβαλλόμενη αίσθηση που προκαλείται σε έναν περιπλανητή, σε διαφορετικά σημεία του οικισμού.

Ο οικισμός εμφανίζει κατά πλειοψηφία παραδοσιακά κτήρια σε καλή κατάσταση διατήρησης, τα οποία είτε κατοικούνται μόνιμα είτε κατά συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Σε μέτρια κατάσταση βρίσκονται κτήρια, τα οποία κατοικούνται και χρήζουν επισκευές (χρήζουν επισκευής ή χρειάζονται επισκευές), που θα προσέφεραν άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων τους. Σε κακή κατάσταση χαρακτηρίζονται πως είναι τα κτίρια που δεν κατοικούνται και εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα που θα έθεταν κάποιον χρήστη σε κίνδυνο. Δηλαδή, η ενδεχόμενη επανακατοίκηση θα συνεπαγόταν σημαντικό βαθμό επισκευών, ενώ σε αντίθετη περίπτωση,  με την πάροδο του χρόνου, αυτά θα οδηγούνταν σε ερείπωση. Τέλος στον οικισμό εντοπίζονται και ελάχιστα ερείπια, διάσπαρτα στην έκταση του, τα οποία όμως δίνουν μια νότα εγκατάλειψης του δομημένου ιστού.

Για την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία της μελέτης της κατάστασης διατήρησης υιοθετήθηκε ένα συγκεκριμένο λεξιλόγιο παθολογίας των κτηρίων, το οποίο συνεισφέρει στην κατηγοριοποίηση τους αλλά και στην κατανόηση αυτής.

Ενδεικτικά παρατίθενται εικόνες για κάθε κατηγορία:
ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Λειτουργικά κουφώματα, χωρίς φθορές, πιθανόν ανακαινισμένα
ΜΕΤΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Εξωτερικές ή/και εσωτερικές φθορές, κατοικήσιμα κτήρια, μη έλλειψη κουφωμάτων
ΚΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Έλλειψη κουφωμάτων, εμφανείς ανησυχητικές ρηγματώσεις στην τοιχοποιία
ΕΡΕΙΠΙΟ: Πεσμένη στέγη ή/και πεσμένα κομμάτια τοιχοποιίας, εύκολα παραβιάσιμο ή ήδη παραβιασμέμο (ελλειπής μέριμνα ιδιοκτήτη)