Υλικότητα Δρόμων

ΥΛΙΚΟΤΗΤΑ ΔΡΟΜΩΝ

Μελετώντας την υλικότητα των δρόμων του Λεωνιδίου, είναι εύκολο να οδηγηθεί κανείς σε ορισμένα συμπεράσματα.

Αρχικά, οι περισσότεροι μεγάλοι και κεντρικοί δρόμοι είχαν ασφαλτωθεί, ενώ η πλειοψηφία των υπολοίπων είχαν καλυμμένη την επιφάνειά τους από τσιμέντο. Σε λίγα και ορισμένα αδιέξοδα, οι δρόμοι είχαν διατηρήσει ως υλικό το χώμα, κυρίως όσο απομακρυνόμασταν από τις εμπορικές «ζώνες» του οικισμού.

Λίγο μακρύτερα από το αρχοντικό Χιώτη, ανάμεσα στην κεντρική πλατεία και την παιδική χαρά της περιοχής, ο δρόμος ήταν χαλικόστρωτος, ενώ παρατηρήθηκε πως σε ορισμένα σημεία, όπως μπροστά από το πολιτιστικό κέντρο του Δήμου, υπήρχε ακόμη και πλακόστρωση.

Η επαρχιακή οδός που συνδέει το Άστρος με το Λεωνίδιο, έχει ως υλικό την άσφαλτο. Προχωρώντας, ωστόσο, προς το δημοτικό σχολείο και παράλληλα του ποταμού, η άσφαλτος είναι καλυμμένη με πυκνή λιθόστρωση.

Τέλος, σε ότι αφορά το πλάτος των δρόμων, πλησιάζοντας προς το κέντρο υγείας, οι δρόμοι είναι πιο φαρδιοί, ενώ προς το βράχο και τη συνοικία της Αγίας Κυριακής, στενεύουν αρκετά, πιθανότατα λόγω της αραιής και πυκνής δόμησης που είχαν αντίστοιχα οι περιοχές τα παλαιότερα χρόνια.

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως η εξέλιξη των μέσων μεταφοράς, η ανάγκη πρόσβασης, αλλά και η ανάπτυξη του οικισμού, οδήγησαν στη μορφοποίηση των δρόμων του Λεωνιδίου. Παρ’ όλα αυτά, ο οικισμός δεν έχασε τον παραδοσιακό χαρακτήρα του. Αντίθετα, κατάφερε να έχει άλλη μια αφορμή, για να προσελκύσει με μεγαλύτερη ευκολία όσους ενδιαφέρονταν να τον γνωρίσουν από κοντά.