Τα κουφώματα που συναντήσαμε στο χωριό είναι ξύλινα. Τα πιο συνηθισμένα και απ’ ό,τι φαίνεται πιο παλιά, είναι τα καρφωτά. Ουσιαστικά, σχηματίζονται με κάθετες σανίδες που εσωτερικά ενώνονται και στηρίζονται με οριζόντιες. Οι πόρτες συνήθως είναι δίφυλλες και έχουν και πορτέλο στο δεξί τους φύλλο. Το φύλλο, ουσιαστικά, χωρίζεται στα δύο και έτσι μπορεί να ανοίξει ξεχωριστά το πάνω μέρος σε σχέση με το κάτω. Αυτό το μέρος ονομάζεται πορτέλο. Ωστόσο, εκτός από αυτά τα κουφώματα, είδαμε και αρκετά γαλλικά παντζούρια, συνήθως στις καλές όψεις των κτηρίων. Επίσης είδαμε κάποιες ταμπλαδωτές πόρτες και κάποια ψευδοταμπλαδωτά κουφώματα που συνδυάζονταν με το παραδοσιακό άνοιγμα του πορτέλου. Οι πόρτες των αυλών και πολύ συχνά και των κατωγιών είναι καρφωτές μονόφυλλες με όχι μεγάλη επιμέλεια στις ενώσεις των σανίδων. Χαρκτηριστικό τους είναι ότι συνήθως είναι καρφωμένες σε ένα κυλινδρικό ξύλο που στις άκρες του είναι περασμένο από δυο σιδερένιες θυλιές και όλος αυτός ο μηχανισμός λειτουργεί ως μεντεσές επιτρέποντας στην πόρτα να γυρίζει.
Σε πολλά ανοίγματα, ιδιαίτερα μεγερειών και κατωγιών, είδαμε να υπάρχουν σιδεριές. Αυτές διαμορφώνονται από μία κάσα που φέρει οριζόντια ή κάθετα σίδερα, ή συνδυασμό αυτών, κυκλικής συνήθως διατομής.