Γενική Εικόνα - Σχέση με το Φυσικό Περιβάλλον

Ο οικισμός αναπύσσεται σε δύο πλαγιές με ισχυρή κλίση. Συνεπώς, οι ποιότητες του αναγλύφου ποικίλουν καθώς πλησιάζοντας στη χαράδρα η κλίση γίνεται όλο  και πιο απότομη. Πιο συγκεκριμένα ο οικισμός είναι γεμάτος από βραχώδη εδαφικά εξογκώματα που αναγκάζουν τους κατοίκους για να τα προσαρμόσουν σε οριζόντια επίπεδα, τα οποία χρειάζονται για την κίνηση τους, για να διαμορφώσουν τον τόπο όπου θα κτίσουν και θα καλλιεργήσουν, να τα διαμορφώνουν δημιουργώντας τις γνωστές πεζούλες, που στην Άνδρο ονομάζουν "αιμασιές". Αυτό το έδαφος είναι που αναγκάζει και την πλειοψηφία, αν όχι την ολότητα των κτηρίων, που βρίσκονται στο χωριό να ανατύσσονται τουλάχιστον σε δύο επίπεδα, το ένα εκ των οποίων είναι, αναγκαστικά, υπόσκαφο.Το τόσο έξεργο του εδάφους αυτού δεν επιτρέπει στους κατοίκους να χτίζουν πολύ κοντά τα σπίτια τους κι έτσι αναγκάζονται να αφήνουν μεγάλες αποστάσεις τις οποίες καλύπτουν μεγάλοι βράχοι και κάποιες πεζούλες. Έτσι, το χωριό μας δεν έχει πυκνό οικιστικό χαρακτήρα καθώς μεταξύ των σπιτιών υπάρχουν αρκετές φυσικές εκτάσεις, κάποιες από τις οποίες είναι και καλλιεργήσιμες.

Το χωριό μας ξεκίνησε ως αγροτικός οικισμός οι ανθρωποί του ακόμα και σήμερα έχουν παρόμοιες ασχολίες. Ο κάμπος, το νερό που ρέει από μέσα του δίνει το έναυσμα για αυτό. Ο κάμπος του Κορθίου στον οποίο καταλήγει ο οικισμός και το ρυάκι του, έινια κατάμεστος από ωποροφόρα δέντρα. Κτηνοτρόφοι έχουν τα ζώα τους σε αυτόν τον κάμπο. Όλα αυτά καθορίζουν τον χαρακτήρα του χωριού, που θα χαρακτηριζόταν ως αγροτικός, και το γεμίζουν με λεμονιές, ροδιές και μικρές δεξαμενές.