ΞΥΛΟΔΕΜΕΝΗ ΛΙΘΟΔΟΜΗ
Οι εξωτερικοί τοίχοι στο Πήλιο είναι κυρίως πέτρινοι .Το χτίσιμό τους γινόταν με αργούς λίθους μέσου μεγέθους , μόνο στις γωνίες έμπαιναν χοντρολαξευμένα και στα πλαίσια των ανοιγμάτων ακόμα πιο προσεγμένα , τα αγκωνάρια.Το πάχος των τοίχων ,αν και εξαρτάται από το μέγεθος των κτιρίων, κυμαίνεται γύρω στα 80-90 εκ. και πολλές φορές παρουσιάζει μείωση προς τους ανώτερους ορόφους. Το χτίσιμο γινόταν σε δύο πρόσωπα, το ενδιάμεσο κενό που ονομάζεται «ψίχα» γεμιζόταν με μικρές πέτρες, μπάζα και χώματα . Ο τοίχος κατασκευαζόταν κατά ισοϋψείς οριζόντιες ζώνες , τους «ξεισασμούς», ύψους συνήθως 1.5μ. πάνω στους οποίους στρώνονταν σχάρες ξυλοδεσιών , δύο δοκάρια τετράγωνα πελεκημένα διατομής 10x10 εκ., τα οποία ενώνονται εγκάρσια με τις κλάπες που καρφώνονται ανα 60 εως 80 εκ. Οι ξυλοδεσιές έχουν μεγάλη χρησιμότητα στην κατασκευή . Πρώτα απ’όλα συμβάλλουν στην αντισεισμική ενίσχυση των τοίχων , επίσης έχουν την ικανότητα να παραλαμβάνουν τις πιέσεις της υπερκείμενης λιθοδομής και τις μεταφέρουν ομαλά στο έδαφος . Σημαντικός τέλος είναι ο ρόλος τους στην διαμόρφωση της γωνίας των κτιρίων. Οι τοίχοι στο τέλος δέχονταν σοβάτισμα στην εσωτερική παρία τους .
ΞΥΛΙΝΟΣ ΣΚΕΛΕΤΟΣ
Μετά την κατασκευή του τελευταίου πατώματος και ενώ συνεχιζόταν το χτίσιμο των πέτρινων τμημάτων του τελευταίου ορόφου , άρχιζε η κατασκευή των ξύλινων σκελετών.Ο ξύλινος σκελετός αποτελείται από σύστημα οριζόντιων και κατακόρυφων μελών συνδεδεμένων σε ένα σύνολο , που συνιστά την υποδομή των ελαφρών τοίχων.Τα μέλη αυτά είναι οι στρωτήρες (έδρασης και επίστεψης) , οι κολόνες και οι ενδιάμεσοι οριζόντιοι σύνδεσμοι (στις στάθμες ποδιάς και πρεκιού). Με την ολοκλήρωση του ξύλινου σκελετού, η πλήρωση του επιτυγχανόταν με την κατασκευή τσατμά η μπαγδατιού. Ο σκελετός προεξέχει από την εξωτερική παριά της λίθινης τοιχοποιίας και σε τελικό στάδιο επιχρίεται.