Οριζόντια Φέροντα Συστήματα

Πατώματα

Τα πατώματα στα σπίτια του χωριού είναι ξύλινες κατασκευές αποτελούμενες από δοκάρια που ονομάζονται «περαστές». Πρόκειται για χοντροπελεκημένους κορμούς δέντρων από δρύ ή καστανιά. Οι διατομές των δοκαριών κυμαίνονται από 20 x 20εκ. εώς 10x10 εκ. Τα μήκη τους, που γεφυρώνουν τα ανοίγματα ανάμεσα στους τοίχους είναι σχεδόν τυποποιημένα, γιατί οι αποστάσεις που καλύπτουν είναι γύρω στα 4μ. Το πλάτος διαδοκίδωσης κυμαίνεται από 0,60μ. έως 1 μ, ανάλογα με το πάχος του σανιδώματος του δαπέδου . Οι περαστές των πατωμάτων στηρίζονται στις ξυλοδεσιές της λίθινης τοιχοποιίας. Πατούν επάνω τους στις επιθυμητές στάθμες και καρφώνονται σε αυτές ώστε παράλληλα να τις συνδέουν. Κάποιες φορές μπορεί να πατούν και στους δύο στρωτήρες( να προβάλλουν δηλαδή και στην εξωτερική επιφάνεια του τοίχου), ενώ άλλες μόνο στον εσωτερικό στρωτήρα. Όταν το άνοιγμα είναι μεγάλο οι περαστές στηρίζονται σε ξύλινους ορθοστάτες.

Δάπεδα

Στο Πήλιο παρατηρείται ταύτιση πατώματος δαπέδου και ταβανιού.   Η γεφύρωση των ανοιγμάτων μεταξύ των περαστών γινόταν με δύο τρόπους. 1) Πάνω στις περαστές καρφώνονταν φαρδιές σανίδες από πλάτανο,  δρύ ή καστανιά. Οι διαστάσεις τους είναι κατά μέσο όρο πλάτος 20 εκ., πάχος 3 εκ. και μήκος από 1,70 - 2,50 μ. ή 2) Πάνω στις περαστές στερεώνονταν με κάποιου είδους λάσπης μεγάλες τετραγωνισμένες σχιστόπλακες.

Ταβάνια / Οροφές

Οι οροφές στα περισσότερα σπίτια του χωριού αναρτώνται από τον φορέα του πατώματος ή την φέρουσα κατασκευή της ίδιας της στέγης. Λίγα σπίτια και κυρίως νεότερα αρχοντικά  έχουν ταβανωμένους όλους τους χώρους τους. Στα παραδοσιακά λαϊκά σπίτια ταβανωμένοι ήταν κάποιοι χώροι επιλεκτικά (συνήθως τα πίσω δωμάτια και ο καλός οντάς). Αυτό γινόταν τόσο για λόγους οικονομίας, όσο και λόγους εξυπηρέτησης της οικοτεχνικής παραγωγής. Πιο συγκεκριμένα, επειδή  επεξεργάζονταν προϊόντα αγροτικής και ζωικής παραγωγής υπήρχε η ανάγκη καλού αερισμού. Παράλληλα τα δοκάρια της στέγης χρησίμευαν για να κρεμάνε διάφορα προϊόντα και εργαλεία.

Στον ‘Αϊ Γιώργη συναντάμε δύο τύπους ταβανιών:

Α) τα ξύλινα καρφωτά ταβάνια

Ξύλινα λεπτά καδρόνια αναρτώνται από τη στέγη και πάνω τους καρφώνονται άλλα καδρόνια παράλληλα προς τις περαστές της στέγης σε χαμηλότερη στάθμη από αυτές διαμορφώνοντας το επίπεδο του ταβανιού. Πάνω τους καρφώνονται οι τελικές σανίδες του ταβανιού. Οι αρμοί μεταξύ τους καλύπτονται με λεπτά αρμοκάλυπτρα.

Β) τα επιχρισμένα ταβάνια

Η τεχνική κατασκευής τους είναι ίδια με αυτή των τσατμάδων και των μπαγδατιών. Μικρά ξύλινα στοιχεία καρφωμένα μεταξύ τους σε σχήμα «Τ» αναρτώνται από τη στέγη δημιουργώντας το επίπεδο του ταβανιού. Πάνω τους καρφώνονται είτε πριστές  μπαγδατόπηχες  μικρής ομοιόμορφης διατομής είτε καλάμια τα οποία διαμορφώνουν μία αδρή επιφάνεια, που εξασφαλίζει την καλή πρόσφυση με τον σοβά.