Περιγραφή Τοπικού Δομικού Συστήματος

Το αντιπροσωπευτικό δείγμα του τοπικού δομικού συστήματος του οικισμού είναι ο τύπος του πηλιορείτικου σπιτιού της κλασσικής περιόδου (1750-1840), με σαχνισί, το οποίο διαθέτει τα μεγαλύτερα ανοίγματα του κτιρίου. Είναι προσανατολισμένο προς το νότο, αξιοποιώντας το φως και τη θερμότητα του ήλιου. Διαθέτει ξύλινη στέγη με επίσης ξύλινο γείσο. 

Η κατασκευή του κτίσματος αποτελείται απο φέροντες λίθινους τοίχους και απο λοιπά ξύλινα στοιχεία για την κάλυψη των ανοιγμάτων, όπως η στέγη, τα δάπεδα των ορόφων και οι ξυλοδεσιές.