Παράθυρα - Ανοίγματα

                Τα παράθυρα των παραδοσιακών οικισμών του Πηλίου ως προς τη θέση τους διακρίνονται σε αυτά που εντάσσονται στους λίθινους τοίχους και σε αυτά που εντάσσονται στον ξύλινο σκελετό των άνω πατωμάτων.

                Ως προς το μέγεθός τους διακρίνονται σε μικρά ανοίγματα χωρίς τζάμι , τα οποία κατασκευάζονταν ως τις αρχές του 19ου αιώνα, και σε μεγαλύτερα , τα οποία είναι μεταγενέστερα. Στον Άγιο Γεώργιο η πλειονότητα των πρώτων έχει πλέον αντικατασταθεί από μεγαλύτερα ανοίγματα ή έχει τουλάχιστον προστεθεί κούφωμα με τζαμιλίκι.          Σχετικά με τον τύπο του ανοίγματος, ένα αρκετά συνηθισμένο είδος είναι το άνοιγμα με λίθινο ολόσωμο ή ξύλινο πρέκι και χαμηλωμένο ανακουφιστικό τόξο από ημιλαξευτούς ή λαξευμένους λίθους. Συχνότατα επίσης συναντάται και άνοιγμα με χαμηλωμένο ανακουφιστικό τόξο από ημιλαξευτούς ή λαξευμένους  λίθους με ή χωρίς τύμπανο. Ένα άλλο είδος ανοίγματος είναι το άνοιγμα με λίθινο ή ξύλινο οριζόντιο πρέκι , ενώ κάποιες φορές συναντάται άνοιγμα με εκφορά . Οι ποδιές τους είναι συνήθως ξύλινες στα παλιότερα κτίρια ή μαρμάρινες , ενώ κάποιες φορές συναντώνται και λίθινες. Ενίοτε η ποδιά του παραθύρου είναι τμήμα της ξυλοδεσιάς του κτιρίου. Σημειώνεται πως εσωτερικά οι ποδιές των παραθύρων , βρίσκονται στην πλειονότητα των κατοικιών σε χαμηλότερο ύψος από το συνηθισμένο της σύγχρονης εποχής –γύρω στα 60 εκ.- , κάτι που συμβαδίζει και με την τότε χαμηλή επίπλωση.         

              Αρκετά συχνά συναντώνται στον Άγιο Γεώργιο παράθυρα με ανώφλι τύπου "αχιβάδας". Αυτό γινόταν με σκοπό τη διάχυση του φωτός στο εσωτερικό του σπιτιού. Για ανάλογο λόγο υπήρχαν και οι λοξοί λαμπάδες στο εσωτερικό των ανοιγμάτων. Εσωτερικά οι λαμπάδες αν δεν είναι σοβατισμένοι ή δεν αφήνουν ακάλυπτη την πέτρα τους , επενδύονται με σκαλιστούς ταμπλάδες, που συναποτελούν με τα παράθυρα ενιαίο σύνολο. Αυτές οι επενδύσεις κρύβουν ταυτόχρονα τις χοντροκατασκευές , τα αγκύρια των μεντεσέδων , τις ανισόπαχες διατομές των ξύλων και γενικά τις όποιες ατέλειες.