Επικάλυψη στέγης

Επικάλυψη στέγης

Την ολοκλήρωση του σκελετού της στέγης ακολουθεί το πέτσωμα  Ξύλινες σανίδες καρφώνονται πάνω στους αμείβοντες , αφήνοντας μικρούς αρμούς μεταξύ τους, για την συνδετική κονία ,την λάσπη.

Η επικάλυψη της στέγης παλαιότερα γινόταν , όπως και στα περισσότερα ορεινά χωριά της Ελλάδος , με σχιστόπλακες. Σκληρές και αρκετά ανθεκτικές στον χρόνο , τα πάχη τους κυμαίνονται από 1 έως 3 εκατοστά. Συναντώνται στον οικισμό με την τεχνική της διάστρωσης σε σειρά (ή αράδες). Σύμφωνα με την τεχνική αυτή, πλάκες μεγάλου μεγέθους γωνιάζονται στα εμφανή μέρη τους και διαστρώνονται σε ένα ‘’ισόδομο’’ σύστημα όπου η κάθε σειρά καλύπτει τον αρμό της από κάτω. Ορισμένες από τις πλάκες αυτές(σπάνια όλες)  καρφώνονται με καρφί δημιουργώντας σταθερές ζώνες για την αποφυγή ολίσθησης της σκεπής.

Σήμερα στα περισσότερα από τα κτήρια που αποτυπώσαμε , οι πλάκες αυτές έχουν αντικατασταθεί με κεραμίδια.