Τύποι κτιρίων Μηλεών

1)  Σπίτια με μικτό φέροντα οργανισμό

Είναι κτίρια στα οποία οι ξύλινοι σκελετοί παίρνουν την θέση των πέτρινων τοίχων στον τελευταίο όροφο, όταν διασπάται το κλειστό, συνεκτικό πέτρινο περίβλημα του σπιτιού. Εδώ ανήκουν και τα διαφορετικά κλασικά πηλιορείτικα σπίτια, που χτίστηκαν από τα μέσα του 18^ου ως τα μέσα του 19^ου αιώνα. Ανήκουν στην κλασική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική. (Εικόνα 1)

2)  Πέτρινα σπίτια

Κτίρια αποκλειστικά πέτρινα, με μόνο ξύλινο στοιχείο τη στέγη τους. Η κατηγορία αυτή περιέχει σπίτια κάθε κλίμακας μεγέθους: από το μονόχωρο ισόγειο παράσπιτο μέχρι τις όψιμες πέτρινες διώροφες κατασκευές που χτίστηκαν μετά τα μέσα του 19^ου αιώνα. Ανήκουν στην όψιμη φάση της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. (Εικόνα 2)

3)  Αιγυπτιώτικα σπίτια (νεότερα)

Πρόκειται για νεότερες κατασκευές του όψιμου 19^ου αιώνα είτε με μικτή κατασκευή είτε εξ ολοκλήρου πέτρινες. Τα κτίσματα αυτά ξεφεύγουν από τον παλιό παραδοσιακό τύπο και εκφράζουν μια διαφορετική αντίληψη αστικής ζωής. Ο σχεδιασμός τους είναι περισσότερο συμμετρικός με δυτικές ακαδημαϊκές επιρροές, αν και καποια στοιχεία όπως το κεντρικό σαχνισί μπορεί να παραμείνουν. Αυτό οφείλεται στους μετανάστες Μηλιώτες που πλούτισαν στο εξωτερικό και έφεραν στο χωριό στα νέα τους αρχοντικά τις «σύγχρονες» τάσεις για την αρχιτεκτονική της κατοικίας. (Εικόνα 3)

4)  Σύγχρονα νεόδμητα από σκυρόδεμα

Σήμερα έχουν ξεφυτρώσει στο χώρο του οικισμού διάφορες σύγχρονες κατασκευές. Πολλά εξ΄ αυτών μιμούνται με τα σύγχρονα υλικά τις παλαιές μορφολογίες σε συμμόρφωση και με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Επειδή η μίμηση αυτή είναι κυρίως εικονογραφική, το τελικό αποτέλεσμα  τέτοιων κτιρίων είναι συνήθως ανεπιτυχές. Υπάρχουν ακόμα σύγχρονες οικοδομές χωρίς κάποιο συγκεκριμένο χαρακτήρα.Τα κτίρια αυτά (εκτός κάποιων εξαιρέσεων) αλλοιώνουν την παραδοσιακή εικόνα του οικισμού. (Εικόνες 4α, 4β)

5)  Αντισεισμικά "αλατιέρες"

Μετά τους σεισμούς που γκρέμισαν μεγάλο μέρος του οικοδομικού    αποθέματος το 1955, δόθηκε οδηγία για την κατασκευή αντισεισμικών μονώροφων κτιρίων. Τα κτίρια αυτά είναι απλά με συνήθως δύο δωμάτια και τριμερή διαίρεση. Είναι κτισμένα με το σύστημα «Παρασκευοπούλου»: ατασκευάζονταν με δύο πρόσωπα δρομικής τοιχοποιίας, με σκυροδέτηση μπετόν αρμέ στο διάκενο, ψύχα, όπως την είπανε οι ντόπιοι, πάχους δέκα έως είκοσι εκατοστών, κατά περίπτωση. Η τοιχοποιία χτιζόταν σταδιακά, περίπου κάθε ογδόντα εκατοστά ύψους, έτσι ώστε να απαρτίζει, μετά την πήξη των κονιαμάτων, ανθεκτικό καλούπι για την σκυροδέτηση του ενδιάμεσου τοιχίου, που κι αυτό σηκωνόταν κατά αντίστοιχα στάδια. Το κτίσμα επιστεφόταν με γείσο, συνήθως από μπετόν αρμέ. (Εικόνα 5)          

6)  Νεοκλασικά

Στον όψιμο 19^ο αιώνα και στο πρώτο μισό του 20^ου αρκετά σπίτια του χωριού ακολούθησαν τις νεοκλασικές τάσεις τις εποχής. Πρόκειται για σπίτια συμπαγή ορθογωνικά κτίσματα με συμμετρικές κατόψεις  και στοιχεία νεοκλασικής μορφολογίας. Ωστόσο, διατηρούν τις ντόπιες οικοδομικές τεχνικές και έχουν εμφανή πολλές φορές τη λιθοδομή. (Εικόνα 6)