Οικιστική Εξέλιξη

Στα μέσα του 18ου αιώνα, φαίνεται πως στο χωριό είχαν ήδη κτιστεί 300 κατοικίες, 5 εκκλησίες, 2 μοναστήρια, 15 βρύσες, 6 μύλους και λιοτρίβια, πολλά καλντερίμια καθώς και ένα μικρό σχολείο το οποίο στεγαζόταν σε κελιά. Τα καλντερίμια που χτίστηκαν το 1750 σύνδεσαν τις Μηλιές με τα κοντινά χωριά και τη θάλασσα, τότε ήταν που χτίστηκε και το καλντερίμι που συνδέει τις Μηλιές με την Τσαγκαράδα.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, πλούσιοι έμποροι Μηλιώτες που ταξίδευαν μέχρι την Αίγυπτο, έχτισαν μεγάλα αρχοντικά με νεοκλασική επιρροή. Επίσης δημιουργήθηκε μεγάλη αγορά με κάθε λογής εμπορεύματα στην περιοχή κοντά στον σταθμό. Μέσα στη ρεματιά λειτουργούσε ασταμάτητα ο μύλος, άνοιξαν πολλά καινούργια μαγαζιά με μεγάλη ποικιλία εμπορευμάτων (βιβλιοπωλεία, ράφτες, φούρνοι, κρεοπωλεία, τσαγκάρηδες κ.ά.) που αντανακλούν τη μεγάλη ευημερία αυτής της περιόδου.
Ενδεικτικά, στις αρχές του 20ου αιώνα καταμετρούνται 3000 κάτοικοι, 350 μεγάλα αρχοντικά, 4 παπάδες, αρκετοί γιατροί και 3 σχολεία. Το Ελληνικό (παλιά Μηλιώτικη Σχολή), το Παρθεναγωγείο και το τετρατάξιο Δημοτικό, χωρίς να υπάρχει Γυμνάσιο.

Τις στιγμές των μεγάλων καταστροφών, το 1943 και το 1955, διαδέχονται περίοδοι ανοικοδόμησης του χωριού. Ελάχιστα είναι τα εναπομείναντα δείγματα λαϊκής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Λίγα αρχοντικά, κάποιες βρύσες και η εκκλησία.

Μετά το 1970, ακολούθησε μια νέα φάση ανοικοδόμησης από ένα μεγάλο αριθμό επισκεπτών που επιθυμούσε να αποκτήσει μία κατοικία στις Μηλιές.