Πατώματα

Τα δοκάρια, η φέρουσα κατασκευή των πατωμάτων, είναι χοντροπελεκημένοι κορμοί από δρύ ή καστανιά. Το πάχος των δοκαριών μειώνεται στα νεότερα σπίτια, ενώ ταυτόχρονα καταβάλλεται προσπάθεια ενός πιο φινιρισμένου πελεκήματος. Έτσι οι διατομές ποικίλλουν από 20x20 εκ. εώς 10x10 εκ. ανάλογα με την ηλικία του κτιρίου. Το κριτήριο για την τοποθέτηση του δοκαριού είναι η πιο επίπεδη πλευρά του, που τοποθετείται προς τα πάνω, για να διευκολύνει τη διάστρωση του δαπέδου. Έτσι είναι συνηθέστερο να τοποθετούνται τα δοκάρια πλάκα, με τη μεγάλη τους διάσταση οριζόντια, αντίθετα από την ορθή στατικά διάταξη. Οι αποστάσεις τους ποικίλλουν από 0.60 εως 1μ., καμιά φορά και παραπάνω. Η αραιή αυτή διαδοκίδωση, ενώ δεν έχει στατικό πρόβλημα λόγω της υπερεπάρκειας των διατομών, δημιουργεί προβλήματα στο σανίδωμα. Γιαυτό συχνα, ιδίως στα νεότερα σπίτια, παρεμβάλλονται ενδιάμεσα λεπτότερα δοκάρια.

Οι περαστές των πατωμάτων είναι συναρτημένες με τις ξυλοδεσιές, πατούν επάνω τους στις επιθυμητές στάθμες και καρφώνονται σ' αυτές ώστε να τις συνδέουν κιόλας. Συχνά όμως σε νεότερα σπίτια, οι περαστές δεν βγένουν έξω έξω, αλλά πατούν μόνο στο εσωτερικό στρωτήρα της ξυλοδεσιάς.

Τα παλιά δάπεδα των ορόφων στα πηλειωρήτικα σπίτια διαμορφώνονταν από απλές, φαρδιές σανίδες, καρφωμένες κατευθείαν πάνω στις περαστές. Τα ξύλα που χρησιμοποιούνταν ήταν συνήθως από πλάτανο, δρυ ή καστανιά. Οι συνηθησμένες διαστάσεις ήταν, κατά μέσο όρο, πλάτος 20 εκ., πάχος 3εκ. και μήκη από 1.70 εώς 2.50 μ. Τα σανίδια καρφώνονταν με γυφτόκαρφα, χωρίς πατούρες ή θηλυκώματα μεταξύ τους, και φαίνεται οτι τοποθετούνταν μετά από μακροχρόνιο στέγνωμα, γιατί οι αρμοί που παρατηρούνται ανάμεσα τους είναι σχετικά μικροί.

Η απλή κατασκευή χωρίς μόνωση και οι ανοιχτοί αρμοί δείχνουν μία αδιαφορία για την τελειότητα της επιφάνεις και αυτό γιατί όλες οι επιφάνειες των χώρων διαμονής καλύπτονταν απο χαλιά.

Τα ξύλινα δάπεδα είναι τα στοιχεία που φθείρονται γρηγορότερα και χρείαζονται ανακαίνιση. Ένα χαρακτηριστικό τεκμήριο της αντικατάστασης δαπέδου είναι η χρησιμοποίηση, για το κάρφωμά του, νεότερων βιομηχανικών καρφιών.

Τα δοκάρια και η φέρουσα κατασκευή των πατωμάτων είναι από δρυ ή από καστανιά. Οι διατομές ποικίλουν (20x20,10x10) και όσο πιο νεώτερα είναι τόσο πιο λεπτά. Η πιο επίπεδη πλευρά τοποθετείται προς τα πάνω για να διευκολύνει την διάστρωση του δαπέδου. Οι αποστάσεις μεταξύ των δοκαριών κυμαίνονται  από 0.60 εώς 1.0μ. ή και παραπάνω. Συχνά μπορεί να παρεμβάλλονται ενδιάμεσα λεπτότερα δοκάρια που πυκνώνουν την διαδοκίδωση. Οι  τρόποι  διαδοκίδωσης μεγάλων χώρων είναι οι εξής :

α. ενδιάμεσοι δοκοί στήριξης (μεσοδόκια, κόρδες)

 β. σχάρα δοκών λεπτής διατομής

γ. πύκνωση δοκών διαδοκίδωσης

 Τα μήκη των περαστών (δοκαριών) είναι σχεδόν τυποποιημένα γιατί οι αποστάσεις που καλύπτουν είναι περίπου 4μ. Τα δέντρα του κάθε τόπου και τα μεγέθη που έχουν είναι αυτά που εν τέλει καθορίζουν και τα μεγέθη των δωματίων. Οι περαστές των πατωμάτων είναι συναρτημένες με τις ξυλοδεσιές ,πατούν πάνω τους και καρφώνονται σε αυτές ώστε να τις συνδέουν κιόλας. Στα νεότερα σπίτια του 19ου αιώνα οι περαστές συνήθως δεν βγαίνουν μέχρι έξω.