Χαγιάτια

 Όταν υπάρχει χαγιάτι οι περαστές βγαίνουν μέχρι έξω με την μορφή προβόλων .Υπάρχουν τρία συστήματα σε αυτήν την περίπτωση:

α. εκφορά επάλληλων ξύλινων φουρουσιών

β. αντιστήριξη με αντηρίδες

γ. συνδιασμος των δύο παραπάνω.

Η έδραση γίνεται πάντα σε στρώση ξυλοδεσιών χωρίς παρεμβολή από ‘κλάπες’. Στην πάκτωση στον τοίχο ,οι ξυλοδεσιές συνδέουν τα επάλληλα φουρούσια και τα εμποδίζουν να ολισθήσουν το ένα πάνω στο άλλο με κατάλληλες εντορμίες που κόβονται στα πέλματα των φουρουσιών .Το κάθε φουρούσι καρφώνεται στο από πάνω του με ένα γυφτόκαρφο και η σειρά  αυτή δουλεύει σαν σώμα. Στην περίπτωση που υπάρχουν αντηρίδες η χρήση των φουρουσιών γίνεται περιττή. Τις περισσότερες φορές αρκούν μόνο δύο περαστές ,ενώ υπάρχουν περιπτώσεις μόνο με μία. Όταν ο εξώστης περιορίζεται σε μια μονό όψη οι περαστές του πατώματος προεκτείνονται έξω από τους τοίχους ως τα επιθυμητό άνοιγμα του προβόλου. Όταν είναι γωνιακό η ευαισθησία της γωνίας αντιμετωπίζεται με την επέκταση της σχάρας και την χρήση δοκαριών προβόλων σε ακτινωτή διάταξη στην περιοχή των γωνιών. Τα ανοίγματα των προβόλων κυμαίνονται από 0,60-1,20μ.Στα νεότερα χρόνια χρησιμοποιείται το σύστημα επάλληλων δοκών. Τώρα οι πρόβολοι μικραίνουν και σπάνια φτάνουν σε προεξοχή μεγαλύτερη από 60 εκατοστά. H κάθε βαθμίδα εκφοράς έχει μήκος γύρω στα 20 εκατοστά. Το χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το νεότερο αυτό σύστημα είναι ότι η προβολή της κάθε βαθμίδας είναι σταθερή μικρή και λοξότμητη με κλίση οριογραμμής γύρω στις 60 μοίρες .Στη γωνία του προβόλου γενικεύεται η χρήση διαγωνίου ξύλου στην ανώτατη βαθμίδα κατάλληλα διαλεγμένου στραβού ώστε να χαμηλώνει στο εσωτερικό του και να δέχεται σαν αντίβαρο τα δοκάρια του πατώματος .Οι βαθμίδες των φουρουσιών συνδέονται μεταξύ τους στην άκρη τους με παρεμβαλλόμενα ισχυρά καδρόνια ,που τους εξασφαλίζουν σχετική συνεργασία και εμποδίζουν την ολίσθηση. Τα κενά κλείνονται κατά τη διάρκεια της κατασκευής από μέσα με σανίδες που πέφτουν λοξά σε ειδικές γι αυτό εγκοπές που έχουν προβλεφθεί στα πλάγια των φουρουσιών Οι πρόβολοι μικρού μήκους ανοίγματος γύρω στα 20 εκατοστά προέκυπταν από απλή προέκταση των δοκών του πατώματος. Ενώ για μικρή εξοχή γύρω στα 10 εκατοστά αρκεί το λοξό πέτρινο διάζωμα που επιστέφει τη λιθοδομή κάτω από τα σαχνίσια. Τα δοκάρια του πατώματος δεν προεξέχουν αλλά κόβονται σύριζα με τους χτιστούς προβόλους. Μετά μέσα του 19ου αιώνα ,το ρόλο τους αναλαμβάνουν οι χτιστοί πρόβολοι. Η προέκταση των πατωμάτων σε προβόλους και η κατασκευή κλειστών εξωστών είναι μια πανάρχαια μέθοδος στην αρχιτεκτονική κατοικίας ευρέως διαδεδομένη,Από λειτουργικής άποψης η κατασκευή προβόλων αυξάνει τον χώρο των άνω δωματίων και δίνει την δυνατότητα ορθογώνισης των δωματιών πάνω από ένα παράγωνο οικόπεδο. Από κατασκευαστικής άποψης τα δοκάρια ανακουφίζονται με την προέκταση σε πρόβολο ενώ προστάτευει την κάτω πρόσοψη από τα νερά. Tα δοκάρια καλύπτουν εκτός από το άνοιγμα του χώρου και τα πάχη των λιθοδομών καθώς καρφώνονται στις ξυλοδεσιές και ενσωματώνονται στην τοιχοποιία και άρρηκτα δεμένα με αυτήν αναπτύσσοντας ισχυρούς δεσμούς .Οι διαδοκιδώσεις των δωματιών καθώς συνδέονται μεταξύ τους μέσω των ξυλοδεσιών και διαχωριστικών τοίχων, απαρτίζουν σχάρες ακαμψίας όλου του κτηρίου .