Ο κύριος φορέας των ξύλινων στεγών αποτελείται από τους αμείβοντες, τα κεκλιμένα δοκάρια που εδράζονται στο ανώτερο τμήμα τους στην κορυφομηκίδα (κορφιά) και στο κατώτερο, μέσω κατάλληλων εγκοπών, στους ελκυστήρες. Ανά αποστάσεις υπήρχε κατακόρυφο στοιχείο, ο ορθοστάτης ή μπαμπάς, ο οποίος μετέφερε τα φορτία από την κορυφομηκίδα στους ελκυστήρες (στέγη τύπου "δοκού επί στύλου" ή "καθιστή"). Οι ελκυστήρες, τα οριζόντια στοιχεία της στέγης που μεταφέρουν σημαντικό τμήμα των φορτίων της, εδράζονται στην στέψη των εξωτερικών τοίχων πάνω σε ξυλοδεσιές-στρωτήρες. Το πέτσωμα τοποθετούνταν συνήθως κατευθείαν πάνω στους αμείβοντες και αποτελούσε την επιφάνεια έδρασης των χειροποίητων τότε κεραμιδιών. Οι στέγες στα Λαγκάδια είναι συνήθως δίριχτες και τρίριχτες. Δυστυχώς σώζονται ελάχιστες και δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για τον κυρίαρχο τύπο στέγης.