Μεταγενέστερες Επεμβάσεις

Μεταγενέστερες επεμβάσεις και προσθήκες παρατηρούνται σε σημαντικό αριθμό κτισμάτων του οικισμού.

Οι προσθήκες γίνονταν, κυρίως, για την βελτίωση της λειτουργικότητάς τους, με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών των νοικοκυριών. Αφορούσαν, κατά κύριο λόγο, βοηθητικούς χώρους, όπως μαγειρεία, αποθήκες ή λουτρά. Συνήθως ήταν επιμήκεις χώροι, οι οποίοι τοποθετούνταν στη μεγάλη διάσταση του κτιρίου, με πρόσβαση, είτε εσωτερικά από την οικία, είτε εξωτερικά.

Όσον αφορά τις μεταγενέστερες επεμβάσεις, αυτές ήταν συνήθως αποτέλεσμα των διαφόρων μορφών παθολογίας που εξετάστηκαν παραπάνω. Μια από τις συχνότερες ςπςμβάσεις που παρατηρούνται είναι η αντικατάσταση της επικάλυψης της στέγης, η οποία γινόταν με σχιστόπλακες. Όπως αναφέρεται και στην παθολογία των στεγών, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες του Πενταλόφου οδήγησαν στην παρουσίαση προβλημάτων στεγανότητας, λόγω της υψηλής απορροφητικότητας των πλακών, και στην μεταγενέτερη αντικατάστασή τους από κεραμίδια, τα οποία φαίνονται να είναι πιο ανθεκτικά και να έχουν χαμηλότερο κόστος.

Ακόμα μια συχνή επέμβαση, αποτελεί η αλλαγή των παλαιών φθαρμένων κουφωμάτων από νέα, κατά κύριο λόγο ξύλινα. Η αντικατάσταση αυτή αλλάζει μεν την όψη του κτιρίου, η επιλογή, ωστόσο, του ξύλου ως υλικού κατασκευής τους δεν αναιρεί σε μεγάλο βαθμό τα μορφολογικά πρότυπα του οικισμού.

Το επίχρισμα της εξωτερικής τοιχοποιίας αποτελεί μια επέμβαση, η οποία εμφανίζεται κυρίως στα νεώτερα κτίσματα του οικισμού και γίνεται, είτε με τσιμεντοκονίαμα, είτε με ασβεστοκονίαμα, προκειμένου να προστατευθεί η τοιχοποιία από την υγρασία. Η επέμβαση αυτή αλλοιώνει πολύ τον παραδοσιακό χαρακτήρα των κτιρίων, παρεμβαίνοντας σε μεγάλο βαθμό στην όψη της τοιχοποιίας. Σε μερικές περιπτώσεις, ωστόσο, βλέπουμε την προσπάθεια διατήρησης της παραδοσιακής μορφής, μέσω της χρήσης του «ψεύτικου» αρμολογήματος, το οποίο μιμείται την παραδοσιακή τοιχοποιία.

Ένα ακόμη δομικό στοιχείο που φαίνεται να δέχεται επεμβάσεις είναι οι καμινάδες. Με την αντικατάσταση της στέγης και την απομάκρυνση των σχιστόπλακων, αντικαθιστώνται και οι λίθινες καμινάδες από τούβλινες. Αυτό συνέβει προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη στεγάνωση, εφόσον στις παλιές λίθινες καμινάδες για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνταν διάταξη από σχιστόπλακες.

Στο σύνολο του οικισμού παρατηρούνται και άλλου είδους επεμβάσεις, οι οποίες, όμως, δεν είναι τόσο εκτεταμένες. Τέτοιες επεμβάσεις συναντάμε συχνά στους εξώστες, στους οποίους σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρούμε πλήρη αντικατάσταση των δομικών μελών τους από νέα σύχρονης κατασκευής, όπως είναι οι πλάκες και τα υποστυλώματα από σκυρόδεμα και τα στέγαστρα από λαμαρίνες. Οι επεμβάσεις αυτές μπορεί να μην είναι τόσο συχνές, όμως διαμορφώνουν μια διαφορετική, τελείως αλλοιωμένη εικόνα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του οικισμού.