Κτίριο ΣΤ

Το κτήριο βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο του οικισμού, περίπου 50m κάτω από την πλατεία. Αναπτύσσεται σε δύο μονόχωρα επίπεδα και το κατώτερο είναι στο ύψος του δρόμου, αλλά εξαιτίας της έντονης κλίσης του εδάφους, στο πίσω μέρος είναι υπόγειο. Η γενική κάτοψη του κτηρίου είναι ορθογωνική, διαστάσεων 5,5m x 6,45m, τοποθετημένη κάθετα σε σχέση με το δρόμο, ενώ στεγάζεται από απλή τετράριχτη στέγη, χωρίς οροφή. Το κτήριο έχει εγκαταλειφθεί εδώ και αρκετά χρόνια (δε γνωρίζουμε ακριβώς πόσα) και, ως αποτέλεσμα, έχει υποστεί πολλές φθορές, οι οποίες δε μας επιτρέπουν την πρόσβαση σε πολλά σημεία του.

Η είσοδος στο κάτω επίπεδο γίνεται από μία μικρή πόρτα, τοποθετημένη αξονικά στη μικρή πλευρά της κάτοψης. Αριστερά της εισόδου (κοιτώντας την κύρια όψη) υπήρχε μικρό παράθυρο, το οποίο, όμως, πληρώθηκε με ξεροληθιά. Το δάπεδο του κάτω επιπέδου είναι καλυμμένο με χώμα, οικοδομικά υλικά και λοιπά απορρήματα, δυσκολεύοντας τον προσδιορισμό του υλικού του και του καθαρού ύψους. Στη σημερινή κατάσταση, το καθαρό ύψος διαμορφώνεται στα 1,9m στην πλευρά της εισόδου και 1,3m στο πίσω μέρος. Το χαμηλό ύψος, σε συνδυασμό με την έλλειψη ανοιγμάτων και την ύπαρξη ξεχωριστής πόρτας και μάλιστα στο επίπεδο του δρόμου, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο χώρος προοριζόταν είτε για ζώα, είτε για αποθήκευση.

Η κύρια είσοδος της κατοικίας βρίσκεται στα δεξιά του κτηρίου (και πάλι σύμφωνα με την κύρια όψη), περνώντας την αυλόθηρα, οδηγούμαστε σε ευθύγραμμη ξύλινη σκάλα (δε διασώζεται), η οποία καταλήγει σε πλατύσκαλο-εξώστη και μια φαρδιά, μονόφυλλη, ξύλινη πόρτα. Το δάπεδο του ορόφου και του εξώστη είναι από ξύλο. Πιο συγκεκριμένα, δοκοί διατομής 10cm x 10cm είναι τοποθετημένες σε προεξοχές που δημιουργούνται από τη διαφορά πάχους των τοίχων του ισογείου  και των τοίχων του ορόφου, παράλληλα με τις μεγάλες πλευρές της κάτοψης. Πάνω σε αυτές, ανά 75cm, τοποθετούνται όμοιες δοκοί, παράλληλα στις μικρές πλευρές, ώστε να γεφυρώσουν το άνοιγμα. Τέλος, καρφώνονται σανίδες διατομής 20cm x 3cm σε όλη την επιφάνεια. Το ενδιαφέρον τραβάει μια ζώνη 20-30cm προς την πλευρά του δρόμου, η οποία παραμένει ακάλπτη (χωρίς δάπεδο), καθώς και ένα άνοιγμα διαστάσεων 50cm x 80cm εφαπτόμενο στον ένα τοίχο, πιθανώς με σκοπό την τοποθέτηση απλής κατακόρυφης ξύλινης σκάλας για τη σύνδεση των δύο επιπέδων.

Στο πίσω μέρος του κτηρίου υπάρχει χώρος σε ερειπιώδη κατάσταση του οποίου η μορφή και η λειτουργία δεν είναι σαφείς. Παρόλα αυτά, μια πόρτα στο πίσω μέρος του ορόφου υποδεικνυει την ύπαρξη κάποιου χώρου σε αυτό το ύψος, είτε τμήμα του ερειπίου, είτε κάποιος εξώστης.

Όπως προαναφέρθηκε, το κτήριο διατηρείται σε πολύ κακή κατάσταση. Το παραδοσιακό κονίαμα των λιθοδομών έχει διαβρωθεί, δημιουργώντας όψη ξερολιθιάς, ενώ στο βόρειο τοίχο έχει αντικατασταθεί από τσιμεντοκονίαμα. Επιπλέον, στο δυτικό τοίχο, περίπου στο ύψος του ξύλινου πατώματος, έχει προστεθεί οριζόντια ζώνη σκυροδέματος, εν είδει chainage. Η στέγη δεν έχει καταρρεύσει, αλλά πολλές από τις σχιστόπλακες έχουν σπάσει ή ολισθήσει, αφήνοντας πολλά κενά, ενώ κάποια ζευκτά έχουν χάσει μέλη τους, καθιστώντας τη στατικότητα της στέγης επίφοβη. Τα παράθυρα στου κτηρίου έχουν καταστραφεί, ενώ τα φύλλα από τις πόρτες διασώζονται σε πολύ κακή κατάσταση, χωρίς επαρκή σύνδεση με τις κάσες.