Κτίριο Ε

Το κτίριο βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του οικισμο πάνω στον κεντρικό δρόμο. Σύμφωνα με τοπικές πληροφορίες, αποτελούσε κατοικία μέχρι τη δεκαετία του '60 κ μετά μετατράπηκε σε αχυρώνα. Στην βασική του όψη διακρίνουμε επιπρόσθετο εξωτερικό βοηθητικό χώρο καθώς και μεταγενέστερη τοιχοποιία.

Αποτελείται από δύο επίπεδα, με συνολικό ύψος περίπου στα 10 μέτρα και καλύπτεται από τετράριχτη στέγη με σχιστόπλακες, ακολουθώντας το τυπικό παράδειγμα των Ζαγοροχωρίων. Το χαμηλότερο επίπεδο είναι το ισόγειο με τετράπλευρο περίγραμμα, επιφάνεια περίπου 82 τετραγωνικά μέτρα με πλευρές 8,84x9,36 μέτρα και 3,5 μέτρα καθαρό ύψος. Περιλαμβάνει τρεις χώρους : έναν χώρο διημέρευσης, χωρισμένο στη μέση με πρόχειρη ξύλινη κατασκεή (το πρώτο μισό περιλαμβάνει φούρνο και πέτρινη σκάλα χρήση μαγειρίου και χώρος φαγητού και το δεύτερο μισό, που οδηγεί η πόρτα της κεντρικής όψης ως μεταβατικός χώρος) και δύο χώρους για τα ζώα. Πιθανόν η κεντρική είσοδος του κτιρίου να ήταν μέσω της πέτρινης σκάλας και η πόρτα της κεντρικής όψης να χρησιμοποιούνταν για την πρόσβαση στον εξωτερικό αποθηκευτικό χώρο.

Ο όροφος έχει επίσης τετράπλευρο περίγραμμα με τα ίδιες πλευρές και επιφάνεια περίπου 82 τετραγωνικά και το ίδιο καθαρό ύψος των 3,5 μέτρων. Η πρόσβαση γίνεται με δύο τρόπους, λόγο των δύο υποχώρων του χώρου διημέρευσης. Στον πρώτο υποχώρο, μέσω πέτρινης σκάλας ενώ στον δεύτερο μέσω ξύλινης που αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη κατά την διαίρεση του χώρου. Στο ίδιο επίπεδο βρίσκεται και ένας ξύλινος εξώστης που στηρίζεται σε ξύλινες δοκούς και είχε τη μορφή στοάς όταν το κτίριο είχε χρήση κατοικίας. Μεταγενέστερα, όταν άλλαξε η χρήση του κτιρίου σε αχυρώνα, τα ανοίγματα της στοάς καλύφθηκαν με πρόχειρη κατασκευή ξύλινων κατακόρυφων σανίδων οι οποίες τώρα δεν βρίσκονται σε καλή κατάσταση.

Σχετικά με το σύστημα κατασκευής του κτηρίου, αναφέρεται ότι αποτελείται από πέτρινους εξωτερικού και εσωτερικούς τοίχους πάχους 58 εκατοστών στο επίπεδο του ισογείου όπως και του ορόφου.

Τα κουφώματα των θυρών και των παραθύρων του αχυρώνα είναι ξύλινα καθώς και τα πατώματα, που στηρίζονται σε ξύλινες δοκούς 10x12 εκατοστών και επικαλύπτονται από ξύλινες τάβλες έως 30 εκατοστών. Στην εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου οι τοίχοι δεν φέρουν επιχρίσματα όπως και εσωτερικά στην σημερινή του μορφή. Εξαίρεση αποτελεί η βασική του όψη που φέρει μεταγενέστερο επίχρισμα εξωτερικής επιφάνειας τοίχου. Επίσης παρατηρείται ότι δεν υπάρχουν χρωματισμοί στα κουφώματα ούτε στους εσωτερικούς τοίχους.

Σχετικά με την κατάσταση του κτιρίου, αναφέρεται ότι έχει υποστεί σημαντικές φθορές κατά την εγκατάλειψή του τα τελευταία 20-30 χρόνια. Κάποιες από τις φθορές αυτές περιλαμβάνουν τα ξύλινα πατώματα, κουφώματα, οι ξύλινες σανίδες που διαχωρίζουν τον κεντρικό χώρο του ισογείου όπως και το μεγαλύτερο ποσοστό των τοίχων εσωτερικά. Ωστόσο, σε αρκετά καλή κατάσταση φαίνονται οι μεταγενέστερες προσθήκες, δηλαδή, ο εξωτερικός βοηθητικός χώρος και η ξύλινη σκάλα του ισογείου.