Η πυκνότητα της δόμησης ανά γειτονιά είναι διαφορετική.
Στην περιοχή της Μάνας τα κτίσματα είναι τοποθετημένα κοντά το ένα στο άλλο - ενίοτε με κοινές αυλές, κάθε μία αυλή για δύο κατοικίες. Διαμορφώνεται ένα συνεχές κλειστό μέτωπο, λόγω της φρουριακής διάταξης που είχε υιοθετηθεί και λειτουργούσε μέχρι και την εποχή της Τουρκοκρατίας. Επομένως έχουν δημιουργηθεί στενά σοκάκια συνεχόμενου πλήρους μετώπου με ελάχιστα ενδιάμεσα κενά. Η εναλλαγή του ύψους των κτηρίων δεν είναι έντονη και οι όγκοι των κτηρίων δεν ξεπερνούν τους τρεις ορόφους.
Αντίθετα, στον Γαλατά τα κτίσματα είναι τοποθετημένα σε μεγαλύτερες αποστάσεις το ένα από το άλλο, χωρίς να δημιουργούν κλειστά σοκάκια και έντονα όρια με τους δρόμους. Η τοποθέτησή τους δεν είναι τόσο στρατηγική όσο στην Μάνα,, καθώς έχουν χτιστεί μετά την περίοδο των συνεχών πολέμων. Επίσης έχουμε περισσότερο καθαρά ιδιωτικές αυλές, παρά κοινές. Διαμορφώνονται εναλλαγές κενών και πλήρων, καθώς η δόμηση δεν είναι πυκνή και τα μέτωπα ακανόνιστα.
Στο κεντρικό τμήμα του χωριού επικρατεί μία ενδιάμεση κατάσταση. Τα κτήρια δεν έχουν τοποθετηθεί στρατηγικά στον χώρο, και λόγω της έντονης κλίσης του σημείου της υποπεριοχής (στο βάθος της χαράδρας) δεν έχουμε συγκροτημένη διάταξη.