Πληθυσμιακά Στοιχεία, Οικονομικές και Παραγωγικές Δραστηριότητες

 Τα  τρία κυριότερα επαγγέλματα με τα οποία ασχολούνταν οι Καστανιτσώτες ήταν αυτά του υλοτόμου, του ασβεστοποιού (καμιναραίου) και του αγωγιάτη. Συγκεκριμένα, για την παραγωγή ασβέστη, λειτουργούσαν στο χωριό πάνω από 30 ασβεστοκάμινα. Ακόμη και σήμερα, η πλειοψηφία των σπιτιών, των αυλών, των μαντρών και των εκκλησιών του οικισμού είναι «ντυμένοι» στα λευκά, ακόμη κι αν η ασβεστοποιία έχει εκλείψει. Από τα παραπάνω επιβιώνει στις μέρες μας κατά κύριο λόγο η ασχολία του υλοτόμου, ενώ πλέον αρκετά διαδεδομένη είναι η αξιοποίηση του καστανόδασους καθώς και του τουρισμού χάρη στην περιβόητη γιορτή του Κάστανου που φέρει κάθε χρόνο εδώ και 36 χρόνια χιλιάδες επισκεπτών στον κατά τα άλλα ήσυχο αυτό οικισμό. Αυτή έχοντας τον τίτλο μιας εκ των σημαντικότερων αγροτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων της χώρας, πέραν των εγχώριων πιάτων που σερβίρονται (με βασικό συστατικό τους ΠΑΝΤΑ το κάστανο), πλαισιώνεται ακόμη με εκθέσεις ζωγραφικής, λαογραφικού υλικού και χειροποιήτων δημιουργιών, ενώ ενορχηστρώνεται με παραδοσιακή μουσική.

 Ωστόσο, λόγω των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης στο χωριό, πολλοί από τους μόνιμους κατοίκους μετακινήθηκαν. Ωστόσο δε διστάζουν να επισκέπτονται τον τόπο καταγωγής τους με κάθε ευκαιρία, κυρίως την περίοδο των καλοκαιρινών και όχι μόνο διακοπών, εκμεταλλευόμενοι τα πατρικά τους σπίτια ως εξοχικά. Είναι η σχέση και ο δεσμός των Καστανιτσωτών με τον τόπο τους τόσο ισχυρά που, όπου κι αν κατοικούν πλέον, (ακόμη και στην Αυστραλία (!)) δεν λησμονούν τον τόπο των παιδικών, και όχι μόνο, χρόνων τους, μιλώντας γι’αυτόν με περίσσεια περηφάνια και νοσταλγία.

 Ο πληθυσμός της Καστάνιτσας σήμερα ανέρχεται στα 175 άτομα, εκ των οποίων περίπου οι 20 μόνο μένουν στο χωριό κατά την διάρκεια του χειμώνα, ενώ οι υπόλοιποι τον επισκέπτονται περιστασιακά μέσα στο χρόνο.