Βαθμός Ομοιογένειας - Βαθμός Διαφοροποίησης

 Η Καστάνιτσα αποτελεί έναν οικισμό με μεγάλο βαθμό ομοιογένειας στον τρόπο δόμησης, ειδικά στα τρία πρώτα τμήματα του οικισμού, δηλαδή το Βόρειο, το Κεντρικό και το Νότιο, με κύριο χαρακτηριστικό την ταύτιση του οικοδομικού και του ρυμοτομικού ορίου.

 Το χωριό χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 1967, ενώ νεότερα σπίτια παρατηρούνται μόνο στην περιοχή του Γαλατά, που αποτελεί το νεότερο οικιστικό σύνολο της Καστάνιτσας. Έκτοτε η κατασκευή νέων σπιτιών απαιτεί ειδικές πολεοδομικές άδειες έτσι ώστε να διασφαλίζεται ο παραδοσιακός αρχιτεκτονικός χαρακτήρας του οικισμού.

 Το τελευταίο χρονολογικά τμήμα του οικισμού, ο Γαλατάς, παρουσιάζει έντονες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τον υπόλοιπο οικισμό. Εκεί συναντάμε τους νεότερους τρόπους κτισίματος, ειδικά στις πιο σύγχρονες κατοικίες.

 Ειδικότερα, μία από τις σημαντικότερες αλλοιώσεις αποτελεί η αντικατάσταση των παλαιών κουφωμάτων με νεότερα, τα οποία διαφέρουν από τα αρχικά. Στις πιο σύγχρονες κατασκευές παρατηρούμε την χρήση του ελενίτ(-λαμαρίνας) στο τμήμα της σκεπής. Επιπλέον, η εξωτερική όψη των νεότερων σπιτιών καλύπτεται από σοβά.