Οι θολοδομία χρησιμοποιούταν κατά κόρον στα παραδοσιακά κτίρια και αποτελεί χαρακτηριστικό μορφολογικό γνώρισμα της τοπικής αρχιτεκτονικής. Ο θόλος βρίσκεται σχεδόν πάντοτε στο χαμηλότερο επίπεδο του κτιρίου και εκτείνεται είτε στο μισό μήκος του είτε σε ολόκληρο, εκτός μίας εξαίρεσης διπλού θόλου, που παρατηρείται θόλος στο ισόγειο και θόλος στον όροφο. Στην βάση έχουμε τις γενέτειρες, ενώ στην κορυφή έναν μεγαλύτερο τραπεζοειδή συνήθως λίθο, την κλείδα.