Εξέλιξη - Ανάπτυξη

Σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα και τις μαρτυρίες των κατοίκων σχετικά με την περιοχή, η επέκταση του οικισμού ξεκινά από το βορειοδυτικό τμήμα του σε αναφορά με την παρούσα χωρική του διαμόρφωση, πλησίον του λατομείου Δολιανών. Το εν λόγω λατομείο διευκόλυνε την γρήγορη μεταφορά της πέτρας ως κατασκευαστικού υλικού των πρώτων κτισμάτων, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι σήμερα κατεστραμμένα. Από εκεί η δόμηση συνεχίζει προς Νότο και πυκνώνει, διαμορφώνοντας τον νέο πυρήνα του οικισμού. Σε αυτόν κατασκευάζεται το έτος 1810 η κεντρική εκκλησία του χωριού, ο ναός της Παναγίας. Η  πρώτη γραπτή αναφορά στον οικισμό γίνεται στα 1700, ενώ τα παλαιότερα σπίτια του που έχουμε τεκμηριώσει, χρονολογούνται στις αρχές του 19^ου αιώνα και βρίσκονται στον βόρειο και κεντρικό τομέα του. Τα κτίσματα στα Νότια και Ανατολικά του οικισμού, είναι μεταγενέστερης κατασκευής, ενώ εμφανίζουν σημαντικά χαλαρότερη πολεοδομική συγκρότηση. Σε γενικές γραμμές οι κατοικίες είναι αμφιθεατρικά διατεταγμένες πάνω σε δύο υψώματα που σχηματίζει ο λόφος χαμηλώνοντας. Τέλος, είναι ασαφές αν προηγήθηκε η δημιουργία των δρόμων ή των κατοικιών που αυτοί εξυπηρετούν, αν και το πιθανότερο σενάριο είναι ένας συνδυασμός των δύο.