Όλα τα κτήρια του οικισμού διαθέτουν επικλινείς στέγες, που διευκολύνουν τη ροή του βρόχινου νερού και την απομάκρυνση του χιονιού, φαινόμενα που αποτελούν κύριο κλιματικό γνώρισμα της περιοχής. Η συνηθέστερη μορφή στον οικισμό είναι η τετράριχτη στέγη. Η διαμόρφωση της κλίσης της στέγης γίνεται με τριγωνικούς σύνθετους φορείς οι οποίοι εδράζονται στη τοιχοποιία και καρφώνονται στις αντίστοιχες ξυλοδεσιές. Το δομικό σύστημα αυτό καλύπτεται με σανίδωμα (πέτσωμα), το οποίο καρφώνεται στους φορείς. Επάνω στο πέτσωμα τοποθετούνται στη συνέχεια κεραμίδια, κυρίως βυζαντινά στα παλιότερα κτίσματα, τα οποία κατασκευάζονται στον ίδιο τον οικισμό, ενώ ρωμαϊκά και γαλλικά συναντώνται στα νεότερα.