Εξέλιξη - Ανάπτυξη

Η οικοδομική άνθηση στον Ελληνόπυργο που άρχισε μετά το 1854 και διήρκησε έως τις αρχές του 19ου αιώνα, διακόπηκε από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια επανήλθε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή μέχρι το 1940, οπότε διακόπηκε, λόγω των πολέμων. Μικρή οικοδομική δραστηριότητα σημειώθηκε μετά το 1960.

Ο παραδοσιακός οικισμός διασχίζεται από τον Γραλισιώτη ποταμό, μήκους 3 χλμ. Πλάι στο ρέμα, αναπτύσσεται η κεντρική πλατεία, η οποία σε συνδυασμό με το ρέμα διαιρεί τον οικισμό σε δύο συνοικίες. Η πλατεία αυτή αποτελεί και τον κετρικό πυρήνα γύρω απο τον οποίο αναπτύχθηκε ο οικισμός. Το βορειοδυτικό τμήμα είναι πιο πυκνοδομημένο σε σχέση με το νοτιοανατολικό, στο οποίο τα κτίσματα είναι πιο αραιά. 

​Το χωριό χωρίζεται σε τρεις μαχαλάδες όπως τον Πέρα και Aπάνω Mαχαλά. Ως μαχαλάδες ορίζουμε τις μικρές γειτονιές ή τις συνοικίες του χωριού, που πήραν το όνομα τους ή από κάποια μεγάλη πατριαρχική οικογένεια κάποιας εποχής ή ακόμα και από κάποιες ιδιορρυθμίες του εδάφους κ.λπ. Ενδεικτικά υπάρχουν τα Σκαμνιά, τα Καπαϊνά, τα Παπαργυραϊκά,τα Παπουτσέικα, τα Ντουμανέικα και τα Μακροστερέικα.