Το κτίριο αυτό είναι κατοικία με ένα κύριο επίπεδο διαβίωσης και κατώι. Αρχικά, αποτελούνταν από τον χώρο που αντιστοιχεί στα δυο παράθυρα δεξιά (καθώς βλέπει κανείς την όψη). Στο ισόγειο ήταν το κατώι, το οποίο χρησιμοποιούταν για αποθήκευση τροφίμων και άλλων αντικειμένων. Από εκεί υπήρχε πρόσβαση σε έναν άλλο χώρο, που ονομάζεται ‘’μαντζάτο’’ και χρησιμοποιούταν και αυτός για αποθήκευση. Κάτω από αυτόν, υπήρχε ένας άλλος χώρος με πρόσβαση από το εξωτερικό, με ύψος μικρότερου των δύο μέτρων όπου φυλάσσονταν τα ζώα. Στον πρώτο όροφο είναι η κυρίως κατοικία, η οποία διακρίνεται από τριμερή χωρισμό, ένας χώρος στην είσοδο και δύο δωμάτια τα οποία ήταν ‘’αδερφομοίρι’’ ,δηλαδή στο καθένα ζούσαν το ένα από τα δύο αδέρφια με την οικογένειά τους. Στο εξωτερικό υπάρχει μια ξύλινη κατασκευή, που στέγαζε τον χώρο που πατούσαν τα σταφύλια για να βγάλουν το μούστο και ονομαζόταν ‘’πατηρόσπιτο’’. Στο ξύλινο δάπεδο υπήρχε μια τρύπα από την οποία έτρεχε ο μούστος και κατέληγε σε ένα δοχείο στο κάτω επίπεδο.
Στην αρχική κατασκευή προστέθηκε ένας ανεξάρτητος όμοιος χώρος που περιλαμβάνει τα δύο επόμενα παράθυρα, στον οποίο η πρόσβαση γινόταν από την άλλη πλευρά. Στη τελική φάση ο χώρος αυτός επεκτάθηκε και άλλο και έφτασε το διπλάσιο μέγεθος, διατηρώντας πάλι την αυτονομία του από τον αρχικό χώρο. Αυτό τον χώρο, δεν μπορέσαμε να τον δούμε, αλλά όπως μας είπε ο ιδιοκτήτης του αρχικού κτιρίου, στον όροφο υπήρχε ο ίδιος τριμερής χωρισμός και στο ισόγειο κατώι.
Εξωτερικά, η επέκταση είναι εμφανής σε κάποιες διαφοροποιήσεις στην τοιχοποιία της όψης, αλλά γενικά δίνεται η εντύπωση ενός ενιαίου όγκου, καθώς η στέγη είναι κοινή