Συμπεράσματα

Τα κανάλια είναι κτισμένα σε υψόμετρο 350 μέτρα, στους πρόποδες των Άγραφων με θέα προς τον Θεσσαλικό κάμπο. Αυτό δικαιολογεί και την αμφιθεατρική συγκρότηση του οικισμού, η οποία ακολουθεί την κλίση του φυσικού ανάγλυφου. Ακόμη, λόγο του ορεινού χαρακτήρα του χωριού και τον προσανατολισμό του, η περιοχή παρουσιάζει χαμηλή βλάστηση και ήπιο κλίμα. 

Σήμερα, οι κτηνοτροφικές δραστηριότητες είναι μειωμένες, αλλά καταλαβαίνουμε την σημασία της για τους κατοίκους στο παρελθόν από την ύπαρξη πολλών κτισμάτων που χρησιμοποιούνταν ως αχυρώνες καθώς και την ύπαρξη του κατωγιού στα περισσότερα κτίσματα. Επίσης, ασχολούνταν με καλλιέργεια καπνών και καλαμποκιών στον κάμπο κάτω από το χωριό, και αυτό φανερώνεται από την ύπαρξη κτιρίων «Νταμιών» σε εκείνη την περιοχή.

Η ανάπτυξη του χωριού ξεκίνησε από την βορειοδυτική πλευρά της σημερινής πλατείας, και επεκτάθηκε κατά μήκος του δρόμου βόρεια και νότια. Ο πληθυσμός έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, και το χωριό έχει ζωή κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η μορφολογία και ο τρόπος δόμησης των κτισμάτων ακολουθεί τον παραδοσιακό τρόπο, ο οποίος χαρακτηρίζει γενικά το χωριό, διαμορφώνοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Κύριο δομικό υλικό αποτελούν οι πέτρες της περιοχής, οι οποίες δημιουργούν μία χαρακτηριστική εικόνα στον οικισμό. Κύρια γνωρίσματα του δομικού συστήματος αυτού είναι οι λίθινες κατασκευές με ξυλοδεσιές και ξύλινες στέγες, πατώματα και διαμορφώσεις ανοιγμάτων. Σήμερα λίγες μόνο κατοικίες μπορούν να θεωρηθούν ερείπια. Οι περισσότερες όμως είναι σε μέτρια προς καλή κατάσταση με μερικές παθογένειες και επεμβάσεις, ώστε να επιτευχθούν συνθήκες ανετότερης κατοίκησης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μερική αλλοίωση του παραδοσιακού χαρακτήρα και της ομοιογένειας του οικισμού.