Τα σπίτια από ωμόπλινθους είναι πολύ διαδεδομένα στο χωρίο μας, καθώς η κατασκευή τους είναι σχετικά απλή. Ακολουθώντας την παράδοση, οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού έφτιαχναν μόνοι τους τα σπίτια τους, δηλαδή το χτίσιμο αποτελούσε συμμετοχική διαδικασία. Κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας, συναντήσαμε ανθρώπους που ήταν πρόθυμοι να απαντήσουν σε πολλές από τις ερωτήσεις μας.
Μιλήσαμε με αυτόχθονα κάτοικο του χωριού ο οποίος μας περιέγραψε τα στάδια κατασκευής των ωμόπλινθων. Αρχικά, δύο άτομα έπαιρναν μια σκάφη με δύο χερούλια, η οποία είχε χωρίσματα όσο και οι διαστάσεις ενός πλίνθου, 20 επι 30 πόντους. Έπειτα έφτιαχναν ένα μείγμα λάσπης με άχυρο, το οποίο το ζύμωναν με τα πόδια μέχρι να γίνει πηλός. Χρησιμοποιούσαν κόκκινο χώμα για το μείγμα το οποίο πήζει κατάλληλα, σε αντίθεση με το μαύρο χώμα. Μόλις το μείγμα ήταν έτοιμο το έπαιρναν και το έβαζαν μέσα στο καλούπι της σκάφης και το άφηναν να στεγνώσει. Τα σπίτια αυτά πληροφορηθήκαμε ότι μπορούσαν να κτιστούν ακόμη και σε δύο μέρες.
Όλα τα πλίνθινα σπίτια είναι αντισεισμικά, έχουν ζέστη το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι, αρκεί να προστατεύονται από το νερό της βροχής. Οι κάτοικοι του οικισμού για να τα προστατέψουν συνεπώς, έχουν καλύψει τα περισσότερα με ασβεστοκονία.