Τα δάπεδα των παραδοσιακών κτισμάτων του οικισμού που συναντήσαμε έχουν κατ’ εξοχήν ξύλινο φέροντα οργανισμό. Πιο συγκεκριμένα, οριζόντια ξύλινα δοκάρια τοποθετούνται εγκάρσια ως προς τον μεγάλο άξονα του καλυπτόμενου χώρου ανά 50-60 εκ από τοίχο σε τοίχο.
Τα ξύλινα δοκάρια αυτά είτε εδράζονται στην τοιχοποιία απευθείας, είτε μέσω διαμήκους δοκού (στρωτήρα) που εξασφαλίζει τη σωστή κατανομή των φορτίων στον τοίχο, όπως φαίνεται στο πρώτο σκίτσο. Σε περιπτώσεις οι δοκοί αυτοί εδράζονται στο ένα τους άκρο σε εσωτερικό τοίχο τοποθετούνται σε επάλληλη διάταξη όπως φαίνεται στο δεύτερο σκίτσο.
Για τη διαμόρφωση του τελικού δαπέδου, πάνω στις δοκούς καρφώνονται ξύλινες σανίδες πάχους 4 εκ, ενώ περιμετρικά στα άκρα του χώρου τρέχει ξύλινο σοβατεπί.