Χαρακτηριστικά στην κρητική αρχιτεκτονική είναι τα καμαρόσπιτα. Με τη χρήση λίθινου φέροντος τόξου, επιτυγχάνεται η έδραση των ξύλινων δοκών του πατώματος ή του δώματος, ώστε να γεφυρώνουν τα ανοίγματα εκατέρωθεν του τόξου. Αυτό, διότι δεν υπήρχαν ξύλα μεγαλύτερα από τέσσερα μέτρα.
Η καμάρα αποτελεί κατακόρυφο φέρων σύστημα, λειτουργώντας ανακουφιστικά για τα υπερκείμενα φορτία και η κατασκευή της είναι σύμφυτη με την τοιχοποιία.
Για την κατασκευή χρησιμοποιούνται λαξευμένοι θολίτες και στην κορυφή τοποθετείται το κλειδί ή αλλιώς σφήνα. Η τοιχοποιία από πάνω συνεχίζεται με μικρές, ακανόνιστες πέτρες.
Τα τόξα γίνονται πάντα με ιδιαίτερη φροντίδα και έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής. Οριοθετούν και διαχωρίζουν οπτικά και πρακτικά το χώρο σε λειτουργικές ζώνες, χωρίς να τον διασπούν.
Τέλος, διακρίνουμε τα ομαλά κυκλικά τόξα (οι ντόπιοι τα αποκάλεσαν θηλυκά), και τα οξυκόρυφα (αρσενικά).