Η πυκνή οικιστική οργάνωση της Πολυρρήνιας δεν επιτρέπει την ανάπτυξη επαρκούς οδικού δικτύου εντός του οικισμού. Η οδική σύνδεση με τις γύρω περιοχές επιτυγχάνεται με την επαρχιακή οδό Κουκουναράς – Λουσακιών για την ενδοχώρα (προς νότο), ενώ με τη επαρχιακή Πολυρρήνιας – Καστελίου για το επίνειο (προς βορρά). Το οδικό δίκτυο εξασθενεί εντός του οικισμού και μεταβάλλεται σε πεζόδρομο μικρού πλάτους με αρχή το ρωμαικό υδραγωγείο στην είσοδο του οικισμού. Ολόκληρος ο οικισμός παρακολουθεί ανάπτυξη δικτύου σύμφωνα με το τελευταίο ενώ κάποιες διαπλατύνσεις θεωρούνται σύγχρονες λόγω της ανάπτυξης του τουρισμού. Επιπλέον, αγροτικός δρόμος είναι το τρίτο είδος οδικής αρτηρίας η οποία συνδέει την ακρόπολη με την είσοδο του χωριού παρακάμπτοντας το εσωτερικό του οικισμού.
Η τριμερής διάκριση του οδικού δικτύου σε επαρχιακή, αγροτική οδό και σε σοκάκια/καλντερίμια καταγράφεται όχι μόνο από το πλάτος των οδών ή την κυριότητά τους, αλλά και από την υλικότητά τους. Επομένως, έντονες αντιθέσεις παρατηρούνται στην αδρότητα και στη χρωματική απόδοση τους. Έτσι, η επαρχιακή οδός είναι ασφαλτοστρωμένη, ενώ τα σοκάκια στην καρδιά του οικισμού είναι επιστρωμένα με κυβόλιθους σε γκρί αποχρώσεις. Ομαλή μετάβαση προς το γήινο ανεπεξέργαστο έδαφος αποτελούν τα καλντερίμια που άλλοτε είναι χωμάτινα ή άλλοτε πέτρινα με αργόλιθους ή τον συνδυασμό τους. Τέλος, οι χωματόδρομοι που στην περίπτωσή μας συνδέουν το χωριό και το ύπαιθρο (περιφεριακά) έχουν δεχτεί ελαφρές επεμβάσεις διατηρώντας τον χαρακτήρα της υπαίθρου.