Η Φοινικιά περιλαμβάνει μικρό αριθμό ελεύθερων δημοσίων χώρων. Παρατηρείται ότι ο όρος ‘πλατεία’ δεν συμπεριλαμβανόταν στο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο του οικισμού. Γενικά, χώροι δημόσιας χρήσης θεωρούνται οι μικρές διαπλατύνσεις των κοινόχρηστων δρόμων, οι αυλές των εκκλησιών και οι πεζούλες που προκύπτουν ως συνέχεια των μαντρών των αυλών των κατοικιών.
Το γεγονός αυτό προκύπτει αρχικά από τις χρήσεις του οικισμού. Πιο συγκεκριμένα, η Φοινικιά ως δορυφόρος της Οίας για τις αγροτικές εργασίες δεν ευνοούσε τις συναθροίσεις και τη δημιουργία ανάλογων χώρων. Ταυτόχρονα, οι κάτοικοι δεν επιδίωκαν για το αντίθετο, αφού η κατοίκηση τους ήταν προσωρινή, επί το πλείστον τους καλοκαιρινούς μήνες, και άμεσα συσχετισμένη με την καλλιέργεια των αμπελιών. Επιπλέον, η Φοινικιά αποτελεί ένα πυκνά δομημένο οικισμό με οργανικά αναπτυγμένο δίκτυο δρόμων, οι επιφάνειες των οποίων ήταν κατά κανόνα λιθόστρωτες με την τεχνική του πλακωτού, στην κατασκευή του οποίου χρησιμοποιείτο αποκλειστικά ντόπιοι ηφαιστειογενείς λίθοι.