Από τον κύριο άξονα, που είναι παράλληλος με τις υψομετρικές καμπύλες του εδάφους, ξεκινούν μικρά βαθμιδωτά μονοπάτια, αρχικά λιθόστρωτα αλλά με μεταγενέστερη επεξεργασία και στρώσιμο με σχιστόπλακες “ξένες” προς το κλίμα του χωριού. Αναλημματικοί τοίχοι οργανώνουν την κίνηση μεταξύ των οικημάτων και ορίζουν τα μονοπάτια που διακλαδίζονται και διευκολύνουν την προσπέλαση στα ψηλότερα σημεία του χωριού. Έτσι η πρόσβαση μοιράζεται μεταξύ των παράλληλων δακτυλίων για μεγάλες αποστάσεις και των μικρότερων δύσβατων μονοπατιών για την τελική προσέγγιση κάθε κατοικίας.