Υποστυλώματα

Μετά την κατασκευή του τελευταίου πατώματος-βασικών δοκών, προβόλων και συναφών συμπληρώσεων- και ενώ συνεχιζόταν το χτίσιμο των πέτρινων τμημάτων του τελευταίου ορόφου, άρχιζε η κατασκευή των ξύλινων σκελετών.

Ο ξύλινος σκελετός στο Πήλιο από σύστημα οριζόντιων και κατακόρυφων μελών συνδεδεμένων σ’ ένα σύνολο, που συνιστά την υποδομή των ελαφρών τοίχων. Τα κατακόρυφα μέλη είναι τα υποστυλώματα, οι θέσεις των οποίων συμπίτουν με τα σημεία στήριξης του στρωτήρα στα φουρούσια ή στα δοκάρια. Στις θέσεις αυτές ανοίγονται μορσότρυπες παραλληλόγραμμες, βαθιές περί τα 3-4 εκ. Μέσα σ΄αυτές εισχωρεί το καρφί που συνδέει το στρωτήρα με το φουρούσι του πατώματος, και, στη συνέχεια, στήνονται οι κολόνες που έχουν αντίστοιχα μόρσα στα δύο άκρα τους, ελαφρά φαλτσοκομμένα. Οι κολόνες είναι δρύινες ή καστανίσιες, και οι διατομές τους κυμαίνονται απο 15x15 εώς 8x8 εκ. Η ελλάτωση των διατομών είναι χαρακτηριστική της ηλικίας των κτιρίων : στα κτίρια του 18^ου αι. χρησιμοποιούνται γεμάτα στιβαρά ξύλινα στοιχεία, ενώ , γύρω στα μέσα του 19^ου αι., τα μέλη αυτά γίνονται ισχνά, σε σημείο μάλιστα να χρησιμοποιούνται στύλοι στρογγυλοί, από λεπτά απελέκητα κλαριά.