Εσωτερική τοιχοποιία

Η διαμόρφωση των εσωτερικών τοίχων στο Πήλιο επιτυγχάνεται με δύο διαφορετικές στη σύλληψη κατασκευές.

 Την πρώτη κατηγορία απαρτίζουν οι παντοειδής κατασκευές «τσατμά» στην οποία τα κενά του σκελετού γεμίζονται με υλικό , ώστε να προκύψει ένα συμπαγές, μικτής κατασκευής τοίχωμα. Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες τσαμάδων, το γέμισμα του σκελετού μπορεί  να γίνει είτε με μικρούς λίθους , είτε με τούβλα. Στον Άγιο  Γιώργη χρησιμοποιείται η μέθοδος     «πλοκαριά». Στην πλοκαριά στα ορθογωνικά πλαίσια των υποδιαιρέσεων του σκελετού παρεμβάλλονται όρθιες μυτερές πελεκημένες πήχες σε φωλιές ανοιγμένες  στις  άνω  παριές των οριζόντιων μελών και σε εγκοπές χαραγμένες στις κάτω παρίες τους. Αυτές οι πήχες αποτελούσαν το στημόνι και ανάμεσά τους πλέκονταν με τρόπο καλαθοπλεκτικής εύκαμπτα λυγαρόξυλα, που ονομάζονταν «υφάδι». Πάνω σε αυτήν την ύφανση λάσπωναν με ένα μίγμα αργιλικής χωματολάσπης , με πρόσμιξη άχυρου, κοπριάς και άλλων βελτιωτικών οργανικών ουσιών.

Τη δεύτερη κατηγορία απαρτίζουν οι μπαγδατότοιχοι  . Η μέθοδος αυτή αποβλέπει στη δημιουργία ενός τοιχώματος  πιο ελαφριού από τον τσατμά ,καθώς ο τοίχος επενδύεται και εσωτερικά είναι κούφιος . Ο τοίχος διαμορφώνεται με την επένδυση του σκελετού με πήχες πάχους περίπου 1,5 εκ. και πλάτους 2,5 με 3,5 εκ. που στην συνέχεια επιχρίονται  . Ο σοβάς εισχωρεί στα κενά και ξεχειλίζει από πίσω παρέχοντας την απαραίτητη αγκύρωση του κονιάματος. Νεότερη παραλλαγή που χρησιμοποιήθηκε αρκετά είναι η χρήση λεπτών καλαμιών αντί για ξύλινες πήχες. Αυτά στερεώνονται μέσω ταινιών λεπτής λαμαρίνας που καρφώνεται ο σκελετός.