Μεταγενέστερες Επεμβάσεις

 

Πολλές είναι οι φορές που μια επέμβαση έχει τοπικό χαρακτήρα και δεν έρχεται να αποτελέσει σημαντικό κομμάτι της όλης κατασκευής, αλλά εξίσου πολλές, και ίσως περισσότερες, είναι οι φορές που μια επέμβαση έχει τέτοια έκταση που φτάνει να αλλοιώνει τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα ενός κτίσματος. Υπάρχουν περιπτώσεις στον οικισμό όπου η έκταση της επέμβασης έφτασε σε τέτοιο σημείο όπου πέρα από τις γεωμετρικές διαστάσεις ενός κτίσματος δεν παρέμεινε τίποτε άλλο στην αρχική του μορφή (εικ.1). Αυτές οι περιπτώσεις είναι αρκετές, και μιλούν μόνες τους για την ασυνέχεια που δημιουργούν με τον χαρακτήρα του οικισμού και το φυσικό περιβάλλον. Τέτοιες περιπτώσεις έχουν να κάνουν ως επί το πλείστον με ζημιές που αφορούν την στατική επάρκεια του κτιρίου και έχουν επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό, οπότε και η χρήση τσιμέντου για το κλείσιμο των αρμών, καθώς και η επικάλυψη όλου του κτίσματος από το αντίστοιχο κονίαμα συνηθίζεται. Δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις που έχουμε εκτεταμένη επέμβαση αλλά με πιο ευαίσθητο χαρακτήρα που φροντίζει να διατηρήσει αρκετά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός κτίσματος, αλλά και πάλι στεκόμαστε απέναντι της επιφυλακτικοί (εικ.2). Μπορεί μια αρμολόγηση να είναι απαραίτητη για την δομική αντοχή του κτίσματος, αλλά μπορεί και πολύ εύκολα να το παρασύρει έξω από τον αρχικό του χαρακτήρα.

Η πιο συνηθισμένη επέμβαση που συναντάμε στον οικισμό αφορά στην αντικατάσταση της στέγης (εικ.3). Συνήθως η παλαιά στέγη αφαιρείται ολοκληρωτικά και την θέση της καταλαμβάνει νέα, με νέα ξυλεία και νέα κεραμίδια. Σαν έδραση της νέας στέγης τοποθετείται ένα περιμετρικό σενάζ οπλισμένου σκυροδέματος επάνω στην φέρουσα τοιχοποιία, στοιχείο το οποίο έρχεται να αλλάξει και να αλλοιώσει τον χαρακτήρα των όψεων των κτισμάτων στο τελείωμα του εξωτερικού τοίχου, και στην επαφή αυτού με την στέγη. Πέραν αυτού, η εισαγωγή και μόνο ενός εμφανούς στοιχείου όπως το οπλισμένο σκυρόδεμα, αλλάζει την ισορροπία των υλικών στον χώρο και φαντάζει ξένο με τα χαρακτηριστικά της παράδοσης του οικισμού.

Μια άλλου τύπου επέμβαση αρκετά συχνή, είναι η αντικατάσταση των γωνιαίων λίθων από νέους (εικ.4). Αν και τις περισσότερες φορές διατηρείται μια ισορροπία σε σχέση με την αρχική κατάσταση των κτισμάτων, το γεγονός της προμήθειας του υλικού της πέτρας από άλλες περιοχές φαντάζει ξένο. Άλλωστε ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής έχει να κάνει με την καταγωγή των υλικών, και την οικονομία, που με μια έννοια η εντοπιότητα τους εκφράζει.

Τέλος θα λέγαμε ότι μέσα στον οικισμό συναντάμε επιμέρους επεμβάσεις όπως αλλαγή κουφωμάτων, μπαλώματα επιχρίσματος σε τμήματα τοίχων, κατασκευή επιμέρους τμημάτων όπως κατώφλια, τμήματα τοιχοποιίας κλπ, τα οποία και πάλι θα λέγαμε ότι μπορεί να είναι τοπικά, αλλά είναι επίσης και αρκετά ώστε να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα μιας κατασκευής (εικ.5).