Το στοιχείο της φύσης είναι ιδιαίτερα έντονο στον οικισμό του Αγίου Γεωργίου, γι’ αυτό και κρίναμε αναγκαίο να αναδείξουμε τη χαρτογράφηση του σε διακριτό αντικείμενο μελέτης. Ως επί το πλείστον παρατηρούμε ότι είναι πυκνή σε όλα σχεδόν τα σημεία του οικισμού, ενώ τα καλντερίμια που τον διασχίζουν αλλά ακόμα και οι σχετικά πλατύτερες τοπικοί οδοί παρουσιάζονται ως σχισμές στο χάρτη. Περαιτέρω πύκνωση της βλάστησης παρατηρείται στα σημεία από τα οποία διέρχονται τα ρέματα ενώ αραίωση, καθώς προσεγγίζουμε τους πυρήνες των μαχαλάδων, λόγω της οικιστικής πύκνωσης.
Με μεγαλύτερη συχνότητα απαντώνται καστανιές, μηλιές και άλλα δέντρα με πυκνό φύλλωμα, ωστόσο εντυπωσιακή είναι η σημειακή παρεμβολή κυπαρισσιών και υψίκορμων δέντρων, τα οποία προβάλλουν σα κατακόρυφη σχισμή στο φυσικό τοπίο.
Επίσης, επιβάλλει την παρουσία πληθώρας οσμών, οι οποίες δημιουργούν ένα ιδιαίτερο αντιληπτικό πεδίο. Η ανάμειξη αυτών των οσμών ,από τις οποίες οι πιο χαρακτηριστικές είναι η μυρωδιά του νωπού εδάφους, της νωπής βλάστησης, του ρετσινιού από τα δέντρα, της παρουσίας υγρασίας στην ατμόσφαιρα, των οργανικών προϊόντων των ζώων, η μυρωδιά των φαγητών, αποτελεί μία χαρακτηριστική ποιότητα του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος του Αγίου Γεωργίου. Εκτός από την άμεση αντιληπτικότητα, για έναν επισκέπτη εξοικειωμένο με το αστικό περιβάλλον, παρατηρείται και το φαινόμενο έμμεσης αντιληπτικότητας, δηλαδή η αντίληψη της απουσίας από το περιβάλλον υποδοχής ορισμένων κυρίαρχων ερεθισμάτων του περιβάλλοντος προέλευσης του παρατηρητή. Ανάμεσα σε αυτά τα πιο σημαντικά είναι η απουσία των καυσαερίων και της δυσωδίας από απορρίμματα, όπως συμβαίνει στις μεγάλες πόλεις.
Τέλος, για την καλύτερη κατανόηση του αντιληπτικού πεδίου στον οικισμό απαραίτητη είναι και η μελέτη των ακουστικών ερεθισμάτων. Διακρίνουμε τις εξής γενικές κατηγορίες : ήχους ανθρωπογενείς (όπως από την εργασία των τεχνιτών), ήχους των ζώων – διάφορα είδη πτηνών, αδέσποτα σκυλιά και πολλά άλλα είδη- ήχους της φύσης, όπως το θρόισμα των φύλλων, το τρεχούμενο νερό, άλλοτε πιο έντονα λόγω της παρουσίας των ρεμάτων, άλλοτε λιγότερο λόγω των μικρότερων ρυακιών που κυλάνε πλάι σε κάθε καλντερίμι.