Ο Αγ. Γεώργιος αποτελεί το ορεινότερο χωριό του Πηλίου, σε υψόμετρο 600-700 μέτρων. Είναι κτισμένος αμφιθεατρικά σε έδαφος με ιδιαίτερα έντονη κλίση, την οποία αφομοιώνει το δομημένο περιβάλλον με τη δημιουργία πεζούλων. Τα κτίσματα, ακολουθώντας τον προσανατολισμό της πλαγιάς του βουνού, είναι στραμμένα κυρίως προς νότο, καινοτιοδυτικά. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο εκμεταλλεύονται το νότιο προσανατολισμό αλλά ταυτόχρονα αξιοποιούν και την απρόσκοπτη θέα που προσφέρει η τοποθεσία προς τον Παγασητικό κόλπο.
Η πλαγιά του βουνού είναι όλο το χρόνο κατάφυτη. Μάλιστα, η τοπική χλωρίδα παρουσιάζει εντυπωσιακή ΠΟΙΚΙΛΙΑ.
Το δομημένο περιβάλλον του χωριού ενσωματώνεται πολύ ομαλά στο φυσικό περιβάλλον. Η διάταξη των κτισμάτων πάνω στις υψομετρικές γραμμές του βουνού αλλά και των αυλών τους - μικρές οικιστικές ενότητες μοιράζονται μια κεντρική αυλή, την οποία συχνά διασχίζει κάποιο δημόσιο μονοπάτι, αφήνοντας αδιάσπαστη τη συνέχεια του φυσικού περιβάλλοντος και δίνοντας ενδιαφέρουσα πλοκή στις χρήσεις - , η οργανική ανάπτυξη των καλντεριμιών, η χρήση τοπικών υλικών, η ελεύθερη ανάπτυξη βλάστησης πάνω στις κατασκευές, δημόσιες και ιδιωτικές και φυσικά η ανεμπόδιστη ροή τρεχούμενου νερού σε αυλάκια πλάι σε κάθε καλντερίμι του χωριού είναι σημαντικοί παράγοντες στην κατεύθυνση αυτή.
Η παρουσία του τρεχούμενου νερού ιδιαίτερα, είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη του Αγ. Γεωργίου όπως φαίνεται από τις πολυάριθμες κρήνες που βρίσκονται διασκορπισμένες στο χωριό αλλά και την εντονότερη οικιστική ανάπτυξη γύρω από τα τρία ρέματα που το διασχίζουν.