Είναι κτίριο μικτής κατασκευής με λίθινους τοίχους και ξύλόπηκτο τοίχο με σαχνισί στη νοτιοδυτική γωνία του ορόφου. Πρόκειται μάλλον για κτίριο που χτίστηκε προς το τέλος της κλασικής περιόδου της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Αν και η κάτοψή του σήμερα εμφανίζεται ορθογωνική, ο πραγματικός του τύπος είναι αυτός του διώροφου σπιτιού με ποδάρι. Το εσωτερικό κενό του σχήματος Γ, έκλεισε σε μεταγενέστερη φάση στο ισόγειο, δίνοντας στο κτίριο τη σημερινή του μορφή. Έτσι διαμορφώνεται άνετος εξώστης για τον όροφο. Η είσοδος στο κτήριο γίνεται από τα νότια.
Η αυλή διαμορφώνεται σε διαφορετικές στάθμες και σε συνδυασμό με το κιόσκι και τις πεζούλες προσφέρει ένα ωραίο άνετο περιβάλλον. Στην αυλή υπάρχει ξυλόφουρνος και ένα περίπου τετράγωνο βοηθητικό παράσπιτο.