Το κτήριο εντοπίζεται στα όρια της νότιας πλευράς του οικισμού , με την πρόσοψή του στο νότο. Συγκαταλέγεται στην κατηγορία των αιγυπιώτικων . Βρέθηκε σε κακή κατάσταση, με την πρόσβαση στο εσωτερικό του να είναι επικίνδυνη . Λίγα στοιχεία του (π.χ. φουρούσια) συναντώνται σε άρτια κατάσταση , ενώ δεν παρατηρούνται εμφανείς επεμβάσεις .Το κτίριο έχει στα νότιά του αυλή μέσω της οποίας γίνεται η είσοδος σε αυτό. Αποτελείται από δύο επίπεδα, με το κτήριο να χωρίζεται σε 2 αυτόνομα τμήματα με τσατμαδότοιχους. Στο αριστερό τμήμα, η πρόσβαση γίνεται στο ισόγειο, όπου υπάρχει χώρος διημέρευσης και, στον όροφο, πιθανότατα βρίσκονταν τα υπνοδωμάτια. Στο δεξιό τμήμα, το ισόγειο αποτελούσε αποθηκευτικό χώρο και δεν επικοινωνεί εσωτερικά με τον όροφο, στον οποίο η πρόσβαση γίνεται εξωτερικά, και εκεί υπήρχαν οι χώροι διημέρευσης. Η προσθήκη αριστερά της κατοικίας χρησίμευε ως στάβλος. Η στέγη είναι τετράριχτη, ανατολικού τύπου, με επίστρωση από σχιστόπλακες. Το πέτσωμα της νότιας πλευράς της αποτελούνταν από μόνο μία στρώση σανίδων – τεγιδών, σε αντίθεση με τις άλλες πλευρές. Ο χωρισμός του κτηρίου σε δύο αυτόνομα τμήματα είναι φανερός στην όψη, λόγω της ύπαρξης επιμέρους διαφορετικών χρωμάτων και οικοδομικών λεπτομερειών.