Το κτήριο συναντάται σε κάθετο δρόμο από τον κεντρικό που οδηγεί στην πλατεία, πολύ κοντά σε αυτήν και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα παραδοσιακού μεταβιομηχανικού σπιτιού. Έχει βορειοδυτικό προσανατολισμό και βρίσκεται σε οικόπεδο επι κεκλιμένου εδάφους . Βρέθηκε ερειπωμένο σε κακή κατάσταση, καθώς υπήρχαν μόνο οι εξωτερικοί τοίχοι και ένας διαχωριστικός στο ισόγειο. Το κτήριο αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα με κάτοψη σχήματος ορθογωνίου με εσοχή, συνολικού ύψους 6.90 μ. και εξωτερικού περιγράμματος 13.2μ. x 8.35μ. Η κύρια είσοδος γίνεται απευθείας από το δρόμο ενώ υπάρχει μια δεύτερη είσοδος στο κτήριο που γίνεται από μικρή αυλή στο πίσω μέρος, στη στάθμη του ισογείου. Στην αυλή αυτή βρέθηκε και ένα γκρεμισμένο δωμάτιο που εικάζεται πως χρησιμοποιούταν ως φούρνος. Ο φέρων οργανισμός είναι λίθινη τοιχοποιία, και η στέγη είναι τετράριχτη ανατολικού τύπου με γαλλικά κεραμίδια. Τα ανοίγματα της πρόσοψης έχουν μεταλλικά υπέρθυρα και χρησιμοποιούνται τούβλα στους λαμπάδες. Τέλος, παρατηρήθηκαν στους εξωτερικούς τοίχους διαμπερή ανοίγματα τετραγωνικής διατομής σε καθορισμένους άξονες, που μάλλον πρόκειται για τρύπες που δημιουργήθηκαν για τις σκαλωσιές και για τη στήριξη του ξύλινου παταριού, καθώς και για την τοποθέτηση φουρουσιών στην πρόσοψη και την πίσω όψη.