Ιστορικά Στοιχεία

Για την προέλευση του ονόματός του χωριού υπάρχουν πολλές απόψεις, όπως για παράδειγμα ότι αυτό προέρχεται από το όνομα κάποιου οικιστή, ή από τις πολλές λεύκες που υπάρχουν στο χωριό, ή από το επίθετο γλαυκός (που σημαίνει καθαρός στα σλάβικα).

Το χωριό κτίστηκε μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα, από τον καπετάνιο Στέργιο Μπασδέκη. Γνώρισε στιγμές μεγάλης οικονομικής άνθησης στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ενώ μεγάλη είναι και η παράδοσή του στις τέχνες και τα γράμματα. Σήμερα, μαζί με το Προμύρι και τη Μηλίνα, αποτελούν το Δήμο Σηπιάδος.

Με μια βόλτα στον οικισμό , αμέσως κανείς αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται για ένα καθαρά παραδοσιακό πηλιορείτικο οικισμό  . Ο αντιστασιακός χαρακτήρας του χωριού είναι έντονος , για αυτό το λόγο υπάρχει πλατεία , η Πλατεία Ηρώων , και μνημείο αφιερωμένο στους πεσόντες.

Κατά την τουρκοκρατία και την επανάσταση , το χωριό κάηκε στο μεγαλύτερο μέρος του ως αντίποινο στις ενέργειες των κατοίκων για απελευθέρωση.

Οι Λαυκιώτες ασχολούνταν με το εμπόριο , ήταν ναυτικοί και τεχνίτες . Έως αποτέλεσμα η οικονομία του τόπου ξανάνθισε και λόγω των διαφόρων επιρροών υιοθετήθηκε  το νεοκλασικό στυλ .Στο χωριό λειτουργούσε χοροδιδασκαλείο ,3 χορωδίες , χαρτοπαικτική λέσχη και πορνείο.

Ευεργέτες του χωριού , όπως ο Θανάσης Φαμπας , έχουν πραγματοποιήσει δωρεές στο χωριό με αποτέλεσμα να λειτουργούν δύο μουσεία , το μουσείο Φαμπειο με πίνακες και γλυπτά του καλλιτέχνη και το Ραδιοφωνικό Μουσείο «Αντώνης Ταβάνης» , που διαθέτει μια μεγάλη συλλογή από σπάνια και πολύτιμα ραδιόφωνα από όλο τον κόσμο, τα οποία δώρισε στο χωριό ο Γερμανός φιλέλληνας Βίλφρεντ Σεπς.

Ο πληθυσμός του οικισμού ιδιαίτερα κατά το χειμώνα έχει συρρικνωθεί σε σχέση με το παρελθόν. Πολλά σπίτια είναι κλειδωμένα και εγκαταλειμμένα .  Πολλοί ντόπιοι έχουν μετακινηθεί είτε προς άλλες πόλεις ή και  χώρες. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι παλαιά αρχοντικά έχουν αγοραστεί και ανακαινιστεί , είτε έχουν κτιστεί καινούργια.