Το κτήριο βρίσκεται νοτιοδυτικά του χωριού σε οικόπεδο με έντονη κλίση. Κατασκευασμένο στις αρχές του 20ου αιώνα ,πλέον εγκαταλειμμένο , χωρίς επεμβάσεις, η μορφή του είναι παραδοσιακή πηλιορείτικη . Η κατοικία είναι γωνιακή και η αυλή βρίσκεται στην νότια πλευρά της, στην οποία βρίσκεται εξωτερικός φούρνος. Στη δυτική πλευρά εφάπτεται οικοδομή. Η κατοικία αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα. Η κάτοψη έχει γενικές διαστάσεις 8,1 x 5 μ. και ύψος 4,8 μ. Η είσοδος πραγματοποιείται στο ισόγειο, σε έναν ενιαίο χώρο που περιλαμβάνει σκάλα, αριστερά του υπάρχει υπνοδωμάτιο. Ο όροφος χωρίζεται σε δυο επιμέρους χώρους από τσατμαδότοιχο. Υπάρχει έπιπλο που λειτουργεί σαν ράφι και συγχρόνως σαν προστατευτικό για τη σκάλα.
Το κτήριο επιλέχθηκε για περαιτέρω μελέτη των οικοδομικών του στοιχείων καθώς αποτελεί μία τυπική κατοικία του χωριού. Οι εξωτερικοί τοίχοι αποτελούνται από εμφανή λιθοδομή ενώ οι εσωτερικοί είναι τσατμαδότοιχοι. Η στέγη είναι τετράριχτη, ανατολικού τύπου .Το πέτσωμα της νότιας πλευράς της αποτελούνταν από μόνο μία στρώση σανίδων – ταγίδων σε αντίθεση με τις άλλες πλευρές. Τα ανοίγματα έχουν ξύλινα πρέκια και ποδιές. Τα κουφώματα είναι επίσης από ξύλο. Τέλος λόγω της έντονης κλίσης του εδάφους , για τη θεμελίωση του υπάρχει επίπεδη πέτρινη πεζούλα.