Κτήριο 8

Το κτήριο συναντάται στη δυτική πλευρά του οικισμού και είναι χαρακτηριστικό δείγμα παραδοσιακού πηλιορείτικου.  Έχει νότιο προσανατολισμό και βρίσκεται σε οικόπεδο επι κεκλιμένου εδάφους. Χτίστηκε το 1912.  Βρέθηκε σε πολύ καλή κατάσταση, καθώς κατοικείται μόνιμα. Το κυρίως κτήριο αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα με κάτοψη σχήματος ορθογωνίου, συνολικού ύψους 5.4 μ. και εξωτερικού περιγράμματος 6μ. x 8.40μ. Υπάρχει εξωτερικό δωμάτιο- φούρνος και έχει γίνει επέκταση για το σύγχρονο μπάνιο. Η είσοδος γίνεται μέσω της αυλής, σε υψομετρική διαφορά από το δρόμο.  Το κυρίως σπίτι έχει μια είσοδο στο ισόγειο και μια εξωτερική σκάλα που οδηγεί στον όροφο. Παλιότερα το ισόγειο βρίσκονταν τα ζώα και στον πάνω όροφο ήταν τα υπνοδωμάτια και το σαλόνι. Σήμερα το ισόγειο έχει χώρους διημέρευσης και κουζίνα. Ο φέρων οργανισμός του κυρίως κτηρίου και του φούρνου είναι λίθινη τοιχοποιία. Το μπάνιο έχει χτιστεί με τσιμεντόλιθους. Η στέγη είναι τετράριχτη και τα κεραμίδια είναι γαλλικού τυπου. Οι ποδιές και τα πρέκια είναι ξύλινα. Παρατηρήθηκε μαρμαροποδιά που λειτουργούσε και ως νιπτήρας στον όροφο και υπήρχε  πόρτα με  παραδοσιακό σύστημα ασφάλισης με μπάρα και σιδεριές.