Αρχιτεκτονικά Στοιχεία

Τα κτίρια ήταν σχεδόν όλα επιχρισμένα με ασβεστιτικά κονιάματα τα οποία ήταν πολύ συνεκτικά, με το σβήσιμο του ασβέστη να γίνεται επιτόπου, γι' αυτό και ήταν τοσο καλα δεμένα σαν υλικο επιχρίσματος και αρμολόγησης, είτε για τις τοιχοποιίες είτε για τις δεξαμενές. Πολλές φορες έβαζαν στο μείγμα και τριφτό κεραμίδι θηραϊκής γης, δημιουργώντας αδιαβροχοποίητα και ανθεκτικότερα κονιάματα. Λασποκονιάματα ήταν ελάχιστα και τοποθετούνταν κυρίως σε βοηθητικά κτίσματα. Πάνω από το επίχρισμα, πολλά από τα σπίτια ήταν ασβεστωμένα και χρωματισμένα με αρκετά έντονα χρώματα (ώχρα, σκούρο κόκκινο, καφέ, λουλακί).

Η θολοδομία είναι η σημαντικότερη μορφολογική και δομική τεχνοτροπία που αναπτύχθηκε σε αυτόν τον μεσαιωνικό οχυρωματικό οικισμό. Ο θόλος είχε συνήθως πλάτος μεταξύ 3,00 και 3,50μ. και ύψος μεγαλύτερο από 4,00μ. Οι θόλοι πολλές φορές είναι κατασκευασμένοι εξ’ ολοκλήρου από πωρόλιθους , άλλοι είναι χυτοί από πέτρα, ενώ άλλοι είναι από αργολιθοδομή μέχρι ένα χαμηλό σημείο, και μετά συνεχίζουν με λαξευτούς θολίτες από πωρόλιθο. Το τόξο ή η καμάρα επιτυγχάνουν την συνένωση χώρων επιτρέποντας μεγάλα ανοίγματα, συνδυάζοντας μεγάλα ύψη στο εσωτερικό τους.

Τα ανοίγματα στα κτίρια του οικισμού έχουν πλαίσια από πέτρα, συνήθως πωρόλιθο, εμποδίζοντας με αυτόν τον τρόπο το κούφωμα να ανοίγει προς τα έξω.