Αξονομετρικό -1-

Τα κτίρια της Μονεμβασιάς στην πλειοψηφία τους είναι στενομέτωπα, τοποθετούνται κάθετα στη κλίση του εδάφους και θεμελιώνονται πάνω στο βράχο. Τα διαθέσιμα δομικά υλικά ήταν η πέτρα και το ξύλο, τα οποία χρησιμοποιούνταν στον φέροντα οργανισμό.

Τα κτίσματα αναπτύσσονται σε δύο ή τρία επίπεδα, το κατώτερο από τα οποία ή τμήμα του, λειτουργούσε ως στέρνα. Ο υπόλοιπος χώρος εξυπηρετούσε αποθηκευτικές χρήσεις. Κύριο δομικό σύστημα στέγασης αποτελεί ο λίθινος θόλος ο οποίος γεφύρωνε τις χαμηλότερες στάθμες και δημιουργούσε το δάπεδο του υπέργειου ορόφου. Η φέρουσα τοιχοποιία είναι από λιθοδομή, οι γωνιόλιθοι της οποίας είναι λαξευτοί. Συναντάται τόσο ανεπίχριστη όσο και επιχρισμένη. Στο επόμενο επίπεδο βρίσκονται οι χώροι διημέρευσης. Εδώ, οι διαχωριστικοί τοίχοι είναι ελαφρού τύπου κατασκευές από ξύλινο σκελετό που ονομάζονται τσατμάς και μπαγδατί. Η τελευταία στάθμη, συνήθως, στεγάζει τα υπνοδωμάτια. Το δάπεδο αποτελείται από ξύλινες σανίδες που στηρίζονται σε ξύλινα δοκάρια και καδρόνια τα οποία πακτώνονταν στην φέρουσα τοιχοποιία. Το επίπεδο αυτό στεγάζεται με τρίκλινη ή τετράκλινη ξύλινη στέγη και κεραμίδια η κατασκευή της οποίας, συχνά, δεν είναι εμφανής στο εσωτερικό, καθώς, καλύπτεται με ξύλινες σανίδες.